czeniową jest możliwe dopiero po zaprojektowaniu wału, tzn. po ustaleniu jego kształtów, wymiarów, chropowatości powierzchni itp.
Ponieważ wały są narażone jednocześnie na zginanie i na skręcanie, obliczanie ich wymiarów z uwzględnieniem dokładniejszych obliczeń wytrzymałości zmęczeniowej powinno być wykonane w następujący sposób:
1. Obliczenie wału (wg przykładu 9.2).
2. Zaprojektowanie wymiarów wału zgodnie z obliczeniami wytrzymałościowymi, z uwzględnieniem wymagań technologiczno-konstrukcyjnych.
3. Sprawdzenie wartości naprężeń zginających ag i skręcających zs w przekrojach najbardziej obciążonych i osłabionych karbami. Do obliczania naprężeń w przekrojach osłabionych rowkami wpustowymi (rys. 9.9d,e) należy przyjąć zmniejszone wartości wskaźników wytrzymałości przekroju W i.
przy jednym rowku Wxl = Wx — a oraz Woi = Wa — a,
przy dwóch rowkach Wxl , . bf{d-i)2 /Ł gdzie a =-Id-
= Wx — 2a oraz Wol — W0 — 2a. t — szerokość i głębokość rowka).
4. Obliczenie współczynników bezpieczeństwa — osobno dla zginania i dla skręcania
Zso (lub Zsj)
(9.17)
5. Obliczenie współczynników /? i e — wg treści rozdziału 1.5 w podręczniku — oraz ustalenie rzeczywistych współczynników bezpieczeństwa
_xzg-e
oraz ós =
XZs ' £
(9.18)
205