-1835 r. powstanie pierwszej na śwlede agencji informacyjnej (“fabryki informacji") - agencji Havasa
- H. Balzac: “Publiczność może sądzić, że istrueje wiele dzienników, ale w rzeczywistości istnieje tylko jedeiL Wszystkie gazety Paryża zrezygnowały ze swej tuczależności Opłacają one Havasa aby o stałej porze otrzymywać wiadomości z całego świata.
- badania historii czasopiśmiennictwa
- E. Hatin - autor wielu prac syntetycznych m. in. wielotomowej Histoire politiąue et litterairede la presse en France.
- Henri de Naussanne - analiza treści gazet i czasopism przy użyciu danych statystycznych
- w 1899 r. powstała w Paryżu pierwsza w Europie szkoła dziennikarska.
-została ona utworzona przez publicystkę Dick May (krewna K. Marksa)
- wśród wykładowców znalazło się kilku wybitnych przedstawicieli nauki i publicystki prawo prasowe /. 29 lipca 1881 r.
- pełna artykulacja idei liberalnych
- prawo znosiło wszelkie ograniczenia prewencyjne: cenzurę, zezwolenia, kaucję etc. a z drugiej strony utrzymywało prawo sprostowania, chroniło bezpieczeństwo narodowe, prawa osobiste, przeciwstawiało się reprodukcji obrazów zbrodni, fałszywemu informowaniu, demoralizowaniu młodzieży.
Prasa po II wojnie światowej dążenie do głębokiej przebudowy systemu prasowego
- dawna prasa stanowiła dla większośd Francuzów przykład zdrady, rozkładu moralnego, podporządkowania interesom kapitału (prasa masowa)
- przypadki kompcji i demoralizacji prasy przedwojennej (łatwo przeobraziła się w prasę kolaboracyjną
- stworzenie przez ruch oporu wzorców prasy ideowej, pluralistycznej i paitiotycznej
- zaangażowanie wielu wybitnych intelektualistów (dzieiuiikaizy. literatów, działaczy społecznych, polityków') w problemy prasy w czasie II wojny światowej
- lata 1944 - 1946 - okres od wyzwolenia Francji do uchwalenia Konstytucji IV Republiki miał kluczow e znaczenie dla budowy now ego systemu prasow ego.
- krystalizacja głównych kierunków refonn, określenie zasad i granic wolności prasy' oraz wykształcenie się nowego statutu przedsiębiorstwa prasowego.
- reformom sprzyjał pluralistyczny skład Rządu Tymczasowego gen. deGaulle'a. którzy razem tworzyli ruch oporu
- przedstawiciele różnych opcji, włącznie z chrześcijańskimi demokratami, komunistami i socjalistami
zasady wolnośd prasy, uznawane przez ruch oporu, wyrażone zostały przez Francuski Komitet Wyzwolenia Narodowego (1944 r.), który' następnie przeksztaldl się w Rząd Tymczasowy, -gwarancja wolności wyrażania poglądów, odrzucenie cenzury
- nawiązywano wf nich do tradycyjnych francuskich założeń liberalnych oraz ich historycznych wykładni, jak Deklaracja Praw z 1789 roku oraz prawo prasowe z 1881 r.
- ząiządzerue zapowiadające likwidację prasy kolaboracyjnej (włącznie z konfiskatą dóbr)
- 1946 r. "ustawa Defferre’a"
- ustawa potwierdzała przestępczy charakter legalnej działalności wydawniczej w czasie okupacji. Majątek likwidowanych przedsiębiorstw przechodził na rzecz Narodowego Stowarzyszenia Przedsiębiorstw Prasowych
- dochodzenie wobec kilkudziesięciu wy dawców. wr tym przedwojeruiych potentatów, jak: "Paris-Soir", “Paris Midi". “Le Ternps". "Le Petit Journal", "L'Illustration"
2