33100

IV.    Informuj uczestników badań o celach i założeniach badań na tyle, na ile jest to możliwe ze względu na dobro badań.

V.    Staraj się jak najlepiej współpracować z dobrowolnymi uczestnikami badań, ponieważ od tego zależy wiele przy realizacji twoich zamierzeń badawczych.

VI.    Nie wykorzystuj badanych pod żadnym względem. Szanuj także ich czas i cierpliwość.

VII.    Zapewnij badanym ochronę przed wszelkimi szkodami możliwymi do przewidzenia. Jeżeli zaś dostrzeżesz, że badanym zagrażają jakieś nieprzewidziane skutki negatywne, to staraj się temu natychmiast przeciwdziałać.

VIII.    Bądź zawsze gotowy do uczciwego wyjaśnienia badanym wszelkich wątpliwości, jakie mogą się u nich pojawić.

IX.    Dbaj o to usilnie, aby uczestnicy badań darzyli ciebie zaufaniem.

X.    Pamiętaj, że zasadniczym celem badań powinno być uzyskanie danych zebranych w sposób metodologicznie zasadny, solidny i sine ira et studio, które mają przyczynić się do rozwijania nauki, a nie do zaspokajania niegodziwych zamierzeń.

Wywiad, jest rozmową kierowaną, w której biorą udział co najmniej dwie osoby: prowadzący wywiad i respondent Nie jest to po prostu konwersacja, lecz taka rozmowa, poprzez którą badający chce uzyskać od respondenta dane określone celem badań. Umożliwia poznanie zjawisk występujących właśnie w świadomości badanych. Jest to swoista metoda badań, w której zakłada się ścisłe współdziałanie ze sobą badającego i respondenta. Wywiad jest pewnym procesem, w którym badający stara się oddziaływać na badanego stawianymi pytaniami i skłonić go do udzielenia wypowiedzi na temat będący przedmiotem badań. Jest to jedna z metod badawczych, jaka umożliwia równoległe stosowanie innej - mianowicie obserwacji. Jest to również jedna z najbardziej elastycznych i wnikliwych metod badań społecznych.

Standardowy wywiad obejmuje 3 fazy: aranżację sytuacji wywiadu realizację wywiadu i aranżację końcową.

Obserwacja to osobliwy sposób postrzegania, gromadzenia i interpretowania poznawanych danych w naturalnym ich przebiegi i pozostając w bezpośrednim zasięgu widzenia i słyszenia obserwatora. Proces obserwacji składa się z kilku elementów: określenie celu, ustalenie przedmioty, określenie rodzaju (wybór technik), ustalenie sposobu użycie narzędzi, ustalenie formy zapisu (gromadzenia danych), ustalenie zachowań obserwatora, zasada opracowania danych i ustalenie zasad interpretacji danych.

Cechy obserwacji to:

•    premedytacja,

•    planowość, obserwator postrzega zjawisko, proces według planu odpowiadającego celowi,

•    celowość, obserwator skupia się tylko na cechach elementarnych interesujących go z punktu widzenia potrzeb poznania zjawiska,

•    aktywność lub selektywność, obserwator nie rejestruje wszystkich spostrzeżeń jakie docierają do niego od przedmiotu poznania, lecz dokonuje ich selekcji,

•    systematyczność, obserwacja nie może być postrzeganiem przypadkowym, dokontjącym się jednorazowo, ale powinna być prowadzona według określonego systemu pozwalającego postrzegać obiekt wielokrotnie i w różnorodnych warunkach jego istnienia.

Plan obserwacji:

•    cel obserwacji, czyli na co mamy zwrócić uwagę i co stanowi główny cel naszego zainteresowania, zaobserwować fakty ważne dla nas,

•    obserwacja wielokrotna lii> jednorazowa.