33487

•    Jako Bóg Izraela walczy na korzyść swego ludu, jest zatem Bogiem wojny, który przewodzi świętym wojnom swojego narodu. Zgodiue z prawem heremu wszystkie hipy wojenne przeznaczone były dla zwycięskiego Jahwe.

^a    Prawo wojenne Izraela było mniej okrunie od zasad wojennych ludów starożytności. I tak darowano życie

nieprzyjacielowi gdy ten nie stawiał oporo Chociaż rzeczywiście wobec poprzednich mieszkańców Palestyny prawo było bezkompromisowe, gdyż popełniali oni najbardziej haniebne występki, takie jak kazirodztwo, cudzołóstwo, składanie ofiar z ludzi czy praktykowanie homoseksualizmu. Lud Izraela w ten sposób bronił się też przed utratą tożsamości, wobec silnych wpływów sąsiednich narodów, była to często walka o przetrwanie narodowe i religijne.

Przy interpretowaniu tekstów „wojennych" obowiązuje zasada obiektywizmu ..Wojny Jahwe" stanowią mianowicie aspekt wojen prowadzonych przez Boga w historii ze złymi mocami. Celem Boga było umocnienie królestwa dobrobym i sprawiedliwości Niewierność Izraela była powodem, że naród wybrany ponosił klęski militarne. Dzięki tym doświadczeniom Izraelici zrozumieli, że wojna jest z czymś z gruntu złym. a wizja powszechnego pokoju stanowi prawdziwe zbawienie.

2_;Starotęstąnięiitąl.nępodsławy .mor ąłności: prrynąęrz^ prąwo j wybramę

•>    Fundamenty starotestamentalnej moralności

o    Sobór Watykański II zachęcał odczytywanie sensu morabiego wezwania Bożego skierowanego do człowieka w

świetle egzegezy i teologii biblijnej. W Konstytucji Dogmatycznej o Objawieniu Bożym czytamy: „Bóg. sprawca natchnienia i autor ksiąg obydwu Testamentów, mądrze postanowił, by Nowy Testament był ukryty w Starym, a Stary w Nowym znalazł wyjaśnienie".

Jawią się pytania:

Jakie prawdy rehgijno-morabie objawione w ST cieszą się nienamszalnością i niezmiennością, a więc obowiązują ludzi wszystkich czasów, a które z nich są wyrazem konkremych uwarunkowań historyczno-kulnirowych?

•    Czy samo rozróżnienie pomiędzy normami zawsze obowiązującymi a tymi. które pod względem ważności są czasowo ograniczone, nie oznacza wprowadzenie pewnego relatywizmu do samej Biblii?

Czy Objawienie Boże pomaga rozwiązywać istotne problemy moralne?

•    Czy w ogóle możliwe jest prawidłowe odczytanie znaczenia etosu biblijnego w kulturach, w których powstawały, skoro już nie istnieją?

•    Biblia nie ma całkowitego, pełnego i usystematyzowanego zbioro etycznego, który można by nazwać systemem etycznym. Jak się wydaje w tym leży właśnie siła Biblii. Normy i zasady w niej zawarte są zawsze bardzo konkreme, skierowane do określonych ludzi, w określanej sytuacji i czasie. Imperatywy religijno-moralne nie pozostają w Biblii bez uzasadnienia i motywacji Żądanie Boga. z reguły jest poprzedzone doświadczeniem zbawczego działania Boga Stąd jest cno w pełni zrozumiałe jedynie w historio-zbawczym kontekście tegoż działania

Mcni«tw_Biblii KotpweKp_tjjp.oj^ądkowąnę&g.zblon^^    w pewnejJfflląiiW<i norm moralnych!!!

WYBRANIE

Podstawą wybrania Izraela przez Jahwe była Jego miłość do narodu, a także wierność obiemicom danym w przeszłości potomstwu Abrahama Spośród wszystkich ludów Bóg wybrał jedynie Izraela wyprowadził go z niewoli, zawarł z nim przymierze, nadał mu prawo, wprowadził do ziemi obietnic i uczynił swoim ludem. Ten wolny wybór Jahwe, uczynił z Izraela naród, któremu Bóg wyznaczył wyjątkową rolę w historii Bóg jawił się jako stwórca Izraela, który od początku podjął działania zbawcze wobec narodu Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi" (Am 3. 2).

O    Nie można zrozumieć planów i woU Boga bez wybrania Terminologia baliar i pochodne są stosunkowo późne, ale

przeświadczenie o Bożym wyborze było od momenm powstania ludu Izraela

O    Świadomość wybrania sięga najstarszych czasów izraelskich (Abraham). Możemy mówić o procesie uświadamiania sobie

przez Izrael wybrania Ukoronowaniem wybrania było wyjście z Egiptu, by doprowadzić naród przez Jahwe do ziemi wybrania-błogosławieństwa Opowiadanie o przymierzu zawartym pod Syehem za Jozuego wiąże początki dziejów Izraela z wybraniem .Ja wziąłem oica waszego Abrahama"

(Joz 24. 3). Na ten wybór Bóg domagał się odpowiedzi: ..Wybierajcie dziś, komu służyć chcecie?" (24, 15). Wybranie zostało potwierdzone na Synaju: Uczynisz nas swoim dziedzictwem". (Wj 34. 91 Wybranie Izraela zawiera się w jednym z najstarszych proroctw Balaama Jakże ja mogę puckluidL koga Bóg me przeklina?... Widzę lud, który mieszka matma a me wlmasig do narodów" ILb 2Ł Su).

Analizując Boży plan zbawienia dochodzimy do wniosku, że wybranie ludu zostało przygotowane szeregiem

wcześniejszych wyborów.

G. Przed Abrahamem w historii dziejów ludzkości nie ma ścisłej wzmianki o wybraniu, ale jest mowa o Bożym upodobaniu, co do pewnych ludzi; o niezwykłym przypadku (Noe. -który bvł iedvnvm sprawiedliwym wśród swego pokolenia"). W tych wszystkich przypadkach Bóg wybiera by uwolnić od grzechów, tych. którzy tęsknią za zbawieniem Wreszcie Bóg wybiera Abrahama, aby błogosławić w nim „wszystkie pokolenia ziemi" (IZ 3).

b.    Ciągłość Bożych planów wybrania uwidoczniona się w dziejach patriarchów Wybrał jeden naród i trwa przy tym wyborze Wybór Jahwe nie zawsze spoczywa na dziedzicach naturalnych, ale Bóg w sposób specjalny powołuje kogoś innego (Eleazara Izmaela. Ezawa i Rubena) Bóg nie postępuje według ludzkich planów, ale jest wiemy swoim obiemicorn. Dzięki jednemu wybranemu uuii jego bliscy mają w tym błogosławieństwie jakiś udział, a nawet ziemia

c.    Z narodu wybranego Jahwe ciągle wybiera pewmych ludzi, którym powierza jakąś misję na określony czas. lub całe życie. Ten wybór sprawia, że ci ludzie stają się odłączeni od społeczeństwa i poświęceni Bogu. U proroków wybranie wyraża się na zewnątrz w postaci powołania, czyli jest to bezpośrednie wezwanie Boga do zmiany życia, wypełnieniu Jego poleceń. Typowe przykłady: Mojżesz. Wszyscy przeżyli to samo. a mianowicie spotkali się z wezwaniem Bożym, oderwani od zwykłego życia mieli głosić orędzie Boże nawet posunięte do przeciwstawienia się swojemu narodowi.

Ludzie szczególnego wybrania

a królowie są wybierani np Sani. ale przede wszystkim Dawid, gdy Saul został odrzucony Dawid wybrany na zawsze wraz ze swoim potomstwem, które może być karane, ale nigdy me będzie odrzucone. Wybranego króla Bóg wynosi na non często poprzez zwykłą grę wydarzeń, np. w przypadku Salomona który zasiadł na nonie przed Adoniaszem. Zawsze jest to rzeczywiste wybranie, ze względu na godność królewską a także sakralny charakter namaszczenia ale głównie, dlatego, że wybór pomazańca wiąże się zawsze z przymierzem

2