33594

Aorta twórcy łuk wstępujący od którego odchodzą:

1. Tętnica bezimienna rozdwaja się na tętnice podobojczykową (unaczynia prawy bark i ramię) i na prawa tętnicę szyjną wspólną (unaczynia prawa część głowy)

2.    Tętnica szyjna wspólna lewa - unaczynia lewą część głowy.

3.    Tętnica podobojczykową lewa - unaczynia lewy bark i ramię.

BUDOWA SERCA

Serce człowieka jak wszystkich ssaków jest sercem czterodziałowym, umieszczone jest w worku osierdziowym wypełnionym niewielka ilością płynu. Ściana serca pokryta jest cienką błoną, na której leżą naczynia wieńcowe, tworzące sercowy układ krążenia. Układ wieńcowy odpowiedzialny jest za doprowadzanie i odprowadzanie różnych substancji do tkanki mięśniowej. Pod błoną nasierdzia znajdcje się śródsierdzie zbudowane z tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej. Włókna tej tkanki charakteryzują się silnym rozgałęzieniem. Wnętrze komór i przedsionków wysłane jest błoną zbudowaną z tkanki łącznej pokrytej warstwą nabłonka płaskiego. Pomiędzy przedsionkami i komorami znajdują się zastawki. Pomiędzy prawym przedsionkiem i prawą komorą znajduje się zastawka trójdzielna, pomiędzy lewym przedsionkiem i lewą komorą zastawka dwudzielna. Serce działa na zasadzie pompy i unerwione jest przez układ nerwowy autonomiczny, jednocześnie serce posiada specjalny układ przewodzący odpowiedzialny za jego automatyczną pracę. Układ przewodzący składa się z włókien mięśniowych tworzących tzw. tkankę węzłową. Głównym rozrusznikiem serca jest węzeł zatokowo-przedsionkowy, który znajduje się u ujścia żyły głównej do prawego przedsionka. Na granicy przedsionków i komór leży drugi węzeł przedsionkowo-komorowy, od którego odchodzi pęczek włókien tzw. pęczek Hissa. Pęczek ten rozwidla się na włókna Purkiniego, przenikające mięśniówkę komór.

Cykliczność pracy serca zaczyna się impulsem wysyłanym przez węzeł zatokowo-przedsionkowy. Powoduje on skurcz przedsionków oraz pobudza węzeł przedsionkowo-komorowy. Krew z przedsionków zostaje wyciśnięta do komór przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe. które pod koniec skurczu zostają zamknięte. Po wykonaniu skurczu przedsionki rozkurczają się. Skurcz komór następuje pod wpływem impulsów wysyłanych z węzła przedsionkowo-komorowego. Podczas skurczu komór ciśnienie wzrasta, staje się znacznie wyższe niż w dużych naczyniach tętniczych. Wtedy zastawki półksiężycowate aorty i pnia płucnego zostają otwarte i krew wyrzucana jest do tętnic. Następuje rozkurcz komór, po którym następuje okres pauzy - mięsień sercowy odpoczywa. Skurcz przedsionków trwa 0,15 sek, skurcz komór 0,3 sek. a pauza 0,4 sek. Cykl pracy serca 0.85sek.