uzupełnić o kolejne cechy, równie ważne jak te podstawowe, ale należy zacząć od wymienienia tych pierwszych dziesięciu, a są to:
1. potrzeba osiągnięć, realizowania czegoś (ta potrzeba właśnie jest motorem działań dobrego organizatora, jakim musi być kierownik, ciągle pojawiające się pomysły są gwarancją rozwijania się firmy, a potrzeba działania sprawia iż osoba kierownika postrzegana jest jako ktoś, kto posiada wizję rozwoju firmy),
2. preferowanie działalności przynoszącej wymierne korzyści (dla osoby kierującej powinna być ważna forma osiągnięcia korzyści, bowiem najważniejsze jest posiadanie namacalnych korzyści z prowadzenia biznesu),
3. zdolność do utrzymania reżimu w pracy i samodyscypliny (przedsiębiorca powinien posiadać umiejętność narzucania sobie i swoim podwładnym pewnego rytmu pracy, tym samym powinien on być osobą z której pracownicy powinni czerpać przykład dla siebie, ponieważ efektywna praca kierownika pociągnąć może ze sobą nie mniej efektywną pracę całego zespołu),
4. potrzeba autonomii (jest to jakby potrzeba niezależnego działania, poza ogólnie przyjętymi systemami biurokratycznymi, zdolność do samodzielnego podejmowania decyzji bez oglądania się na innych),
5. zaufanie do własnych zdolności kontrolowania i podejmowania decyzji (przedsiębiorca musi mieć pełne zaufanie do swojego osądu sytuacji, musi przede wszystkim zdawać sobie sprawę, że to on jest ostatecznym decydentem, a zarazem bezpośrednim odpowiedzialnym za skutki swoich decyzji),
6. skłonność do ryzyka, ale w rozsądnych granicach (tutaj wydaje się jasne stwierdzenie, iż dobrego przedsiębiorcę cechuje skłonność do ryzyka, jednak nie może to być ryzyko ocierające się o hazard, gdyż rezultatem podjęcia nierozsądnych kroków może być strata wcześniej osiągniętych sukcesów przez firmę),