1. proces transformacji systemu gospodarczego rozpoczął się w 1990r, który wykazał, że struktury przedsiębiorstw nie są przystosowane do efektywnego działania.
2. wprowadzenie przez NBP obowiązku tworzenia rezerw celowych.
3. opieszałość banków w reakcji na nietypowe zachowania kredytobiorców, w nielicznych przypadkach banki zaczynały windykację a przedłużały żywotność kredytów, prolongata kapitalizacji i niespłaconych odsetek
Uwarunkowania problemu złych długów w pierwszym okresie transformacji:
znaczna część niespłacenia długu pochodziła z okresu funkcjonowania gospodarki scentralizowanej
słabość sektora bankowego wynikała z stosowanych procedur i małej siły oddziaływania na przedsiębiorstwa państwowe
problem złych długów dotyczył przed wszystkim przedsiębiorstw państwowych w związku z tym zarówno przedsiębiorstwa i banki przyjęły, że odpowiedzialność za znalezienie właściwego rozwiązania tego problemu spoczywa na Skarbie Państwa
4. błędna ocena sytuacji rynkowej i koniunktury gospodarczej zarówno przez kredytobiorców jak i przez banki
5. zbyt wysokie koszty produkcji i inwestycji powodujące wzrost cen a tym samym obniżenie popytu
6. polityka kredytowa banków niezapewniająca koniecznej dywersyfikacji portfela kredytowego według branż czy gałęzi
7. pobieżna analiza wniosku kredytowego
8. udzielanie kredytów podmiotom bez historii kredytowej
9. niedostateczne wyposażenie przedsiębiorstw w kapitał własny
1. makroekonomiczne
1.1. destabilizacja sektora bankowego, finansowego zachwieją wypłacalność banków później przeniosą się na deponentów i inwestorów
1.2. dekapitalizacja banków z uwagi na fakt, że tworzy się rezerwy celowe kosztem zmniejszenie zysku, kapitałów własnych
1.3. wzrost inflacji - banki wliczają do ceny kredytu ekwiwalent ewentualnego zwlekania spłaty
2. mikroekonomiczne
Kredyt trudny - to wierzytelność banku wobec kredytobiorcy, który przestał spłacać dług lub nie będzie go w stanie uregulować w przyszłości. W praktyce przyjmuje się traktowanie jako kredyt trudny należność, której bank musi tworzyć co najmniej 50% rezerwy celowej ( należności wątpliwe, stracone)
1. ze względu na rodzaj działalności:
strategia wyczekiwania strategia konfrontacji
2. ze względu na czas
krótkoterminowe
średnioterminowe
długoterminowe
Strategia wyczekiwania - może być stosowana wobec tych kredytobiorców, którzy w ocenie banku zdolni są odzyskać trwale zdolność kredytową o własnych siłach ale wymaga to odpowiedniego czasu ( monitoring, przesuwanie terminów wymagalności kredytu, wspiera klienta