33813

- stosowaniem ograniczeń dewizowych

Ograniczenia ilościowe powinny być stosowane w sposób niedyskryminacyjny.

W sprawie liberalizacji handlu międzynarodowego odbywają się wielostronne rundy negocjacyjne. W 1947 r. w Genewie odbyła się I runda, której skutkiem było zewidencjonowanie poziomu taryf celnych. Poziom ceł w 1947 r. wynosił około 40%. Runda II z 1949 r. odbyła się w Annesy i dotyczyła możliwości wielostronnej obniżki ceł. Przyniosła ona obniżenie ceł na część towarów. Kolejne rundy (III -Torguay - 1951 r.; IV -Genewa - 1956 r.; V - Genewa - 1962r. tzw. runda Dillona) to dalszy ciąg negocjacji dotyczących głównie kolejnych obniżek ceł. W latach 1964 - 1967 odbyła się tzw. runda Kennedy'ego. Skutkiem tych rozmów był drastyczny spadek poziomu ceł. Nastąpiła redukcja stawek taryfowych na artykuły nierolnicze o 30-35%. Dwie trzecie z obniżonych ceł zmniejszono o 50%. Redukcją objęto około 64% ówczesnego eksportu światowego. Uzyskany dzięki temu wzrost wymiany towarowej był wyraźnie odczuwany w państwach wysoko rozwiniętych. W czasie rundy VII zwanej tokijską (1973 - 1976) po raz pierwszy podjęto temat barier pozataryfowych. Ostatnie rozmowy toczące się w ramach rundy "urugwajskiej" rozszerzają temat negocjacji o handel usługami, ochroną praw własności intelektualnej i handlowe aspekty inwestycji.

Konsekwencją działalności negocjacyjnej GATT jest 5 - 6 % poziom ceł na świecie, przy czym na towary przemysłowe cła w zasadzie zostały zlikwidowane.

W ciągu ponad czterdziestu lat istnienia "tymczasowy" Układ stopniowo przekształcił się w trwałą organizację o niezbyt rozbudowanej, ale elastycznej i efektywnej strukturze instytucjonalnej.

2