34485

Rys. 1. Położenie mimośrodowc centrów elektrycznych względem centrów geometrycznych w dalmierzach

elektrycznych.

W czasie pomiaru odległości dalmierzem elcktrooptycznym porównanie faz: sygnału powracającego do dalmierza po retransmisji od reflektora pryzmatycznego i sygnału odniesienia odbywa się w punkcie A_e zwanym centrem elektrycznym dalmierza. Tak samo nazywany jest punkt B_t, w którym następuje retransmisja (odbicie sygnału pomiarowego). Bezpośrednio mierzona jest więc odległość D ~ A, B_e.

Z powodu dodatkowych opóźnień, jakich sygnały pomiarowe doznają w obwodach elektrycznych i w układach optycznych, a także niedokładności mechanicznego osadzenia reflektora pryzmatycznego, punkty A i B nie leżą dokładnie na osiach geometrycznych dalmierza i reflektora pryzmatycznego, lecz są względem nich przesunięte. W konsekwencji centra elektryczne są w chwili pomiaru położone mimośrodowo względem znaków pomiarowych utrwalających w terenie końce mierzonego odcinka D.

Na rysunku. 1 odległość centrów geometrycznych, A_g i B_g, oznaczono przez D_p odległość zaś centrów elektrycznych, A, i B_t, przez D,.

Różnica:

O)

K=D_rD_t=AA_a+B£_t

zwana jest poprawką dodawania dalmierza.

Punkty A i B mogą leżeć po drugiej stronie odpowiedniej osi geometrycznej. W takim przypadku wartość poprawki AT jest ujemna.

Jeżeli więc D, jest odczytem dalmierza elektrooptycznego, to we wzorach podstawowych musi być uwzględniona poprawka K. Tak na przykład, odległość przestrzenna punktów A i B pomierzona dalmierzem fazowym wyrazi się wzorem:

D=c2fn(N+A<p/2fl)+K    (2.)

Wielkość K zwana jest „stalą dodawania". W rzeczywistości może się ona zmieniać z czasem. Z tego powodu jej wartość musi być często kontrolowana.

2