wcześniej /<>, kody nie „pokryją się Znając częstość próbkowania kodu (1.023 MHz dla C/A oraz 10.23 MHz dla P) możemy określić czas przebiegu sygnału cal satelity do odbiornika:
Tsp = t-to (1)
a tym samym odległość:
Pp = Tp*C (2)
Mając na uwadze wpływ czynników instrumentalnych, atmosferycznych i geometrycznych wyznaczona w powyższy sposób odległość Pp satelity S od punktu P będzie nosić nazwę „pseudo od legł ości”.
Podstawowe równanie obserwacji kotłowych jest następujące:
Pp(t) = /£ + /? + Tp + - T?) - dtp(ł)) - esp (3)
/ to wpływ jonosfery, T - troposfery, c = 299792458 [m/s] to prędkość światła w próżni, dts to błąd zegara satelity. dtp - błąd zegara odbiornika, c to pozostałe nie uwzględnione błędy. Równanie (3) linearyzujemy po ominięciu wpływów atmosferycznych do postaci:
-A" ~sAf-’^ - YSpsY,'« - Z'nsZ'- + »<«M = PŹ(ob») -rf-4 = bp-esp (4)
W równaniu tym przyjmuje się początkowe założenie, że Pp % pp, czyli że prawdziwa odległość od satelity do odbiornika pf> jest w przybliżeniu równa odległości wyznaczonej z różnic współrzędnych satelitów i przybliżonych współrzędnych odbiornika.
Układ równań liniowych (4) dla wszystkich obserwowanych satelitów jest rozwiązywany metodą najmniejszych kwadratów przy założeniu n lesko rolowania obserwacji kotłowych.
Macierz A ma postać:
A =
dx = [AtA] ' AtL
X | |||
dr = |
V | ||
c • dt p | |||
-Xs[-Xr |
-Yst-Yr |
-Zsl-Zr |
1 |
Pp |
Pr' |
Pr' | |
-XS3-Xr -yS3-y,. |
-Z53-Z,. |
1 | |
P? |
•V |
PP | |
-x°*-x* — |
-yS3-y,- |
-ZSi-Zr |
1 |
—Xsi—Xf —PT* |
-Ys*-Yr |
-ZSt-Zr |
1 |
-XSm-Xn _VS"_V,. r? p%” |
-ZSn-Zr |
1 |
Wektor L składa się z różnic |jsewloodlogłości pomierzonych pf> (pochodzących z pliku RINEX) oraz odległości oł>liczonycli ze współrzędnycłi Pp:
1 C. II |
(7) |
Pp = \/(*s - *pf + (Ys - Ypf + (Zs - ZPf |
(8) |
Należy tu jednak pamiętać, że pseudoodleglości pomierzone Pp w macierzy A oraz wektorze L należy przy pierwszej iteracji zredukować o błąd zegara satelity wyznaczony w pliku orbit transmitowanych lub precyzyjnych.
2