obowiązek poinstruowania kupującego o sposobie korzystania z rzeczy jeśli jest to potrzebne do należytego z mej koizystajiia (np. w formie instrukcji),
obowiązek udzielenia informacji o niebezpieczeństwie korzystania z rzeczy.
Rękojmia za wady rzeczy
Poza tymi obowiązkami podstawowymi na sprzedawcy ciąży szczególna odpowiedzialność za wady rzeczy. Odpowiedzialność ta jest ukształtowana pod postacią rękojmi.
Rękojmia za wady rzeczy sprzedanej oznacza pizyzname kupującemu szczególnych, dodatkowych uprawnieś, środków' jakie może kierować przeciwko sprzedawcy. Powstaje ona z inocy samego prawa. Strony mogą odpowiedzialność z tytułu rękojmii rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć, jednak w' umowach z udziałem konsumentów ograniczenie lub wyłączenie rękojmii może nastąpić wyłącznie w przypadkach przewidzianych w przepisach szczególnych. Tych przepisów szczególnych jest bardzo niewiele.
Wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności z tytułu rękojmii jest bezskuteczne, jeżeli sprzedawca zatai! podstępnie wadę przed kupującym.
Terminy zaw iadomienia sprzedawcy o wadzie
Zasadą jest, że kupując}' traci uprawnienia z tytułu rękojmii za wady fizyczne rzeczy, jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca od jej wykrycia. Gdy zbadanie rzeczy jest w danych stosunkach przyjęte, wtedy kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmii jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca po upływie czasu, wr którym przy zachowaniu należytej staranności mógł ją wykryć. W wypadku wad artykułów żywnościowych są terminy szczególne, krótsze.
Dla zachowania terminów do zawiadomienia sprzedawcy o wadach rzeczy sprzedanej wystarczy wysłanie listu poleconego przed upływem terminu. To zawiadomienie nie jest oświadczeniem w-oli to jest akt wiedzy.
Nie zawsze to zawiadomienie sprzedawrcy o wadzie jest konieczne dla zachowania roszczeń rękojmi. Sa dwa wyjątki:
nie jest to konieczne zawiadomienie sprzedawcy gdy sprzedawca wadę zataił, me jest konieczne także gdy sprzedawca zapewnił kupującego, że wady nie istnieją.