35516

równania: Ca(OH)₂ + 2H * —> Ca²⁴ + 2H ,0, a także z glinianami i krzemianami zawartymi w zaczynie cementowym, co przedstawiają poniższe równania:

3CaO • A1₂0₃ + 12H * -> 3Ca²⁺ + 2A1* + 6H ₂0 3CaO Si0₂ + 6H* ->3Ca²* + H₂Si0₃ + 2H₂0

a

H₂0 + Si0₂

Powstają w ten sposób związki łatwo rozpuszczane (np.CaOi Ca(NC>3)2, Ca(HCC>3)2, AlCU, A1(N0₃)3). Są one następnie rozpuszczane i wymywane z betonu. Proces ten przyczynia się do zwiększenia porowatości betonu i obniżenia jego wytrzymałości, a tym samym do przyspieszenia procesów korozyjnych.

W wyniku karbonatyzacji betonu, powstający węglan wapniowy (lub stanowiący składnik kruszyw węglanowych) także reaguje z kwasami:

CaCOj + 2H²* Ca²* + H₂0 + CO²'

Wolny dwutlenek węgla zawarty w wodzie powoduje korozję węglanową. Działanie agresywnego CO2 przebiega dwuetapowo i polega na tym, że początkowo powstaje węglan wapniowy:

Ca(OH)₂ +C0₂ —» CaCO, + H₂0,

który następnie przechodzi w łatworozpuszczalny wodorowęglan w reakcji:

CaC0,+C0₂ + H₂0 —>Ca(HC0₃)₂

Korozja węglanowa może być zaliczana do korozji kwasowej, ponieważ dwutlenek węgla jest bezwodnikiem kwasowym. W związku z tym czasem można spotkać się z określeniem korozji kwasowęglowej.

Przebieg czynności:

Sześć próbek betonu cementowego, przechowywanych w wodzie, dokładnie osuszyłem ligniną i zważyłem. Poszczególne próbki powkładałem do zlewek oznaczonych odpowiednio 1-6, a następnie ponalewałem kwasu solnego o stężeniu 2% do zlewki 1, 4% -zlewka 2 i 6% - zlewka 3 oraz kwasu octowego o stężeniu 2% do zlewki 4, 4% - zlewka 5 i 6% - zlewka 6. Poziom kwasu w zlewkach był ok. lcm powyżej górnej powierzchni próbki. Zlewki przykryłem szkiełkami zegarkowymi i pozostawiłem na godzinę. W tym czasie wykonałem drugą część zadania, która polegała na:

złożeniu odpowiedniej aparatury: