Temperatura wzrasta i znaczna część wody odparowuje, w zależności od ilości wody użytej do gaszenia można otrzymać produkty o różnych właściwościach: wapno hydratyzowane, ciasto wapienne, mleko wapienne. Miarą zdolności wiążących wapna palonego jest zawartość wolnego tlenku wapniowego, oznaczenie jego zawartości w wapnie palonym można przeprowadzić metodą fenolową. Polega ona na działaniu wodnego roztworu fenolu na próbkę zgaszonego wapna ca(OH)?. w wyniku reakcji wodorotlenku wapniowego (zasada) z fenolem (kwas) powstaje sól - fenolan wapniowy: 2 c6h5oh + ca(OH)2 = (c6Hbo)2ca + 2 h2o po przesączeniu roztworu ilość powstałej soli oznacza się przez miareczkowanie próbki kwasem solnym wobec oranżu metylowego: (c6H5o)2ca + 2 HCl = 2 c6h6oh + cacl2
Liczba moli cao = liczba moli ca(OH)2 = liczba moli fenolanu
wapniowego = fc cłC1v,łCi
gdzie:
c.ci - stężenie molowe HCl [mol/dm3],
Vhci - objętość kwasu zużytego do miareczkowania [dm3]. zatem lcm3 HCl o stężeniu 0,25 mol/dm3 zużyty na miareczkowanie próbki zawierającej fenolan wapniowy odpowiada 0,000l25molom cao, tj. 0,0O7©g cao.
Przebieg wykonywanych czynności:
Najpierw próbkę wapna palonego o masie 12,5g umieściłem w parownicy. Przykryłem szkiełkiem zegarowym, po czym ostrożnie gasiłem wodą destylowaną, zawartość parownicy spłukałem (przez lejek) do kolby miarowej o pojemności 250cm3. Kolbę uzupełniłem wodą destylowana do kreski. Następnie do dwóch cylindrów miarowych o pojemności 50cm3 przelałem z kolby miarowej po 25cm3 mętnej cieczy, starając się jednocześnie wstrząsać kolbą tak aby osad nie opadł na dno. Oba cylindry dopełniłem do 5©cm3 10-procentowym roztworem fenolu, zamknąłem je i wytrząsałem w ciągu jednej minuty. Po czym pozostawiłem na około 40 minut, możliwie często wstrząsając, po tym czasie zawartość obu
2