35649

założeń lub projektów aktów normatywnych i tu podkreślam w zakresie zadań związków zawodowych. Czyli jeśli projekty przekraczają zakres zadań, to oczywiście nie wymaga opinii. W doktrynie powstał spór czy opinie związków zawodowych dotyczą wszystkich aktów normatywnych składających się na prawo miejscowe i tutaj wyróżnić dadzą się 2 stanowiska. Jedno zgodnie z którym wszystkie akty prawa miejscowego o charakterze generalnym objęte są obowiązkiem zaopiniowania ich projektów z władzami statutowymi związków zawodowych, oczywiście o ile dotyczą zadań związków zawodowych. Drugie sformułowane w jednym z orzeczeń SN, że obowiązek zaopiniowania dotyczy wyłącznie aktów wykonawczych wydawanych na podstawie szczegółowego upoważnienia, nie dotyczy zatem ani przepisów porządkowych ani przepisów ustrojowo-organizacyjnych. To stanowisko SN opiera się na założeniu, że obowiązek opiniowania dotyczy tylko tych aktów prawa miejscowego, które są wydawane na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego. To stanowisko SN sformułowane w uchwale z 17.06.1993 doktryna krytykuje. Stwierdza że w prawie brak takiego ograniczenia, a więc że brak jest podstaw prawnych dla uzasadnienia tego stanowiska SN i w istocie jest wykładnią contra lege. Jakie są sankcje wynikające z niedopełnienia obowiązku zasięgnięcia opinii. Brak opinii związków zawodowych lub odrzucenie jest w całości lub części przez organ wydający akt prawa miejscowego nie wpływają bezpośrednio na ważność aktu prawa miejscowego, natomiast uchylenie się organu od zasięgnięcia opinii stanowi naruszenie prawa dające podstawę do podjęcia czynności przez organ nadzoru lub sąd w przypadku uznania, ze niedopełnienie tego obowiązku w konkretnym przypadku jest istotnym naruszeniem prawa. Mówimy o opiniach wydawanych przez podmioty zewnętrzne w stosunku do podmiotów stanowiących, ale projekty podlegają także opinii przez organy wewnętrzne. Projekty uchwał samorządowych wymagają opinii właściwych ze względu na przedmiot opinii komisji rady, tzn. projektu uchwał przygotowywane przez organy wykonawcze wymagają opinii komisji, natomiast projekty sporządzane przez inne podmioty wymagają opinii organu wykonawczego.

Drugą formą jest uzgodnienie, tak jak opinia nie ma charakteru wiążącego, to uzgodnienie jest dla organu stanowiącego wiążące. Ten wymóg proceduralny, a więc wymóg poprzedzający podjęcie uchwały przez organ stanowiący przez uzyskanie zgody innego podmiotu, ma na celu zagwarantowanie prawidłowości rozstrzygnięcia, bowiem te podmioty uzgadniające, są merytorycznie bardziej kompetentne do oceny projektu niż organ stanowiący. Posiadają one zarówno wiedzę jak i doświadczenie, co ma gwarantować przyjęcie rozwiązań optymalnych. Tutaj na szczególną uwagę zasługuje wynikające z art. 18 pkt. 1 a wspomniany już, wymóg uzgadniania z wojewodą wszystkich aktów prawa miejscowego stanowionych przez organy administracji niezespolonej na podstawie odrębnych ustaw. Wymóg uzgodnienia przewidziany jest też w ustawach szczegółowych i tutaj powrócę do ustawy o zagospodarowaniu i planowaniu przestrzennym, która zawiera wyczerpujące wyliczenie wszystkich podmiotów, z którymi trzeba uzgodnić projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Do podmiotów zalicza sie: Właściwy wojewódzki konserwator zabytków, właściwy zarządca dróg, właściwe organy wojskowe, ochrony granic oraz bezpieczeństwa Państwa, dyrektor urzędu morskiego, właściwy organ