35796

SrS04 siarczan strontu (celestyn)

Azotany

NaN03 (itronartyt)

Fosforany

Ca5(P04)3 (apatyt)

6 GR POŁĄCZENIA ORGANICZNE- czyli substancje zaliczane do minerałów, ale mają pochodzenie organiczne, np. żywice kopalne, woski kopalne. Mają stały stan skupienia, w skorupie ziemskiej, bez ingerencji człowieka, np. bursztyn.

Najważniejszymi w geologii są gliniany i krzemiany!

Minerał- fazy ktystaliczne, powstałe w wyniku procesów geologicznych, bądź kosmologicznych. Mają budowę krystaliczną. Minerały muszą być ciałami krystalicznymi, mają uporządkowaną budowę wewnętrzną, która polega na prawidłowym rozmieszczeniu atomów lub jonów w przestrzeni- tworzą tzw. sieć przestrzenną, bądź krystaliczną.

sieć przestrzenna -> składnik -> komórka elementarna

Minerały są polimorficzne (różnopostaciowość)- kiedy pierwiastek tworzy kilka różnych minerałów, np. grafit, diament.

siarczek żelaza tworzy fotmy krystaliczne (piryt i markasyt) węgiel- (diament)

węglan wapnia- (kalcyt, ortoklaz i mikroklin)

Jednorodność- minerały są formami jednorodnymi- te same właściwości.

Konsekwencją budowy krystalicznej- azeotropia- jedna z cech zmienia się wraz z kierunkiem. Przeciwieństwo- izotropia- wszystkie cechy bez względu na kierunek są takie same.

Połączenia organiczne- są substancjami mineralnymi; bursztyn, wosk.

Kryształ- najdoskonalsza forma występowania minerałów w przyrodzie, prawidłowa przestrzeń wykształcona samorzutnie.

W przyrodzie występuje określona, ograniczona liczba typów komórek elementarnych, należą do jednego układu krystalograficznego.

Układy krystalograficzne:

I    układ regularny

II    układ tetragonalny

III    układ rombowy

IV    układ jednoskośny

V    układ trójskośny

VI    układ trygonalny

VII    układ heksagonalny

Cechy minerałów

Klasyfikacją i rozpoznawanie kryształów:

2