36174

\ Sfinks

-    sfinks w starożytnym Egipcie wyobrażał leżącego lwa z ludzką głową.

-    symbol przeszłości ludzkości, okrytej tajemnicą, skarbnicę prawd o świecie i człowieku

-    w wierszu oznacza nieświadomość i niewiedzę, cywilizację głodną prawdy.

-    ta poetycka przypowieść próbuje określić istotę społeczeństwa

-    Sfinks zadaje pytanie kim jest człowiek, człowiek odpowiada i wygrywa życie

-    człowiek jest nieświadomym kapłanem, niedojrzałym - dramat człowieczeństwa

-    kapłan jest przewodnikiem duchowym, obdarzonym wiedzą i doświadczeniem, jest wybrańcem, człowiek nieświadomy swego posłannictwa, popełnia błędy, grzeszy. Upada i podnosi się. Mimo słabości i ograniczeń jest wielki, bo wciąż próbuje, dąży do celu- do pełni człowieczeństwa. Szuka w życiu dobra, prawdy i piękna. Dojrzewa - cel życiowy.

M Fatum

-    nieszczęście zostało w tym wierszu upersonifikowane, stało się zwierzęciem, które atakuje człowieka.

-    fatum pojawia się niespotykanie i zasyła na człowieka nieszczęścia, gdy człowiek załamuje się nad swoim losem przegrywa, i pogrąża się głębiej, podmiot przeciwstawia się losowi, patrzy fatum prosto w oczy i zwalcza przeciwności -wygrywa.

-    zdobywa nowe doświadczenia, rozwija się.

-    należy patrzeć w nieznane jak na możliwość rozwoju, oczyma badacza, artysty szukającego natchniema.

-    człowiek uczy się na błędach