Wyjaśnij terminy: renesans - barok - reformacja - kontrreformacja.
Przy omawianiu tych terminów posłużę się podręcznikiem z liceum „Przeszłość to dziś".
Renesans - tym terminem historycy określają epokę w dziejach kultury europejskiej trwającą od połowy XIV do końca XVI stulecia. Są to czasy burzliwego rozwoju sztuki i nauki, wielkich odkryć geograficznych, a także prawdziwego kultu starożytności, której dzieła stają się niedoścignionym wzorcem dla pisarzy, poetów i artystów europejskich. Renesans inaczej odrodzenie to czas w którym ludzie „odrodzili" sztuki i nauki po okresie upadku w dobie średniowiecza.
Barok - trwający od połowy XVI stulecia do końca XVII w. Wraz z załamaniem się renesansowego optymizmu uporządkowana, klasyczna sztuka coraz mniej odpowiadała chaotycznej wizji rzeczywistości. Zmiany przychodziły stopniowo. Nie odrzucono całkiem kultury antyku, ale do głosu w sztuce i sposobie myślenia dochodziły jakości takie jak: niepokój, nieład, skomplikowanie, niejasność, indywidualizm, zmysłowość.
Reformacja - ruch religijny i społeczny, w XVI wieku mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był on natychmiastową reakcją na zjawiska, które miały miejsce w Kościele katolickim - w hierarchii kościelnej i w papiestwie. Wątpliwości budziło sprzedawanie odpustów, wątpliwa postawa moralna duchownych oraz przepych w kościele. W 1517 roku w Wittenberdze Marcin Luter ogłosił 95 swoich tez. Głównymi postulatami reformacji było: udzielanie komunii pod dwiema postaciami, zniesienie celibatu księży, wyrzeczenie się bogactw przez kościół.
Kontrreformacja - ruch w kościele katolickim, zmierzający do odnowy kościoła i skierowany przeciwko reformatorom, innowiercom. Kontrreformacje sprowokował sobór w Trydencie (1545-1563) gdzie sformułowano oficjalną doktrynę katolicką. Kontrreformacja objawiła się w sztuce, która teraz miała przez piękno odzwierciedlać wielkość Boga. Literatura tego okresu mówiła o małości człowieka i jego słabościach, sławiąc wielkość Boga, który reprezentowany jest przez kościół.