koncentracji uwagi, męczliwość, wolne tempo pracy, zmienność zainteresowań, ich powierzchowność; zmienność nastrojów, powodująca zakłócenia w kontaktach społecznych -ograniczenia w zajęciach wychowania fizycznego oraz wyborze zawodu
-współistnienie w niektórych chorobach: upośledzenia sprawności manualnej (trudności w pisaniu, rysowaniu), zmniejszenie ogólnej sprawności fizycznej lub upośledzenia funkcji lokomocyjnych, zaburzające ogólną aktywność ucznia i jego kontakty społeczne oraz uzależniające go od innych osób NASTĘPSTWA DLA JEGO RODZINY
-szok, kryzys emocjonalny: poczucie bezradności, winy, zagubienia; poczucie niesprawiedliwości, zlośd, gniewu; stany depresyjne
-nieprawidłowe postawy wśród członków rodziny: =nadopiekuńczość, utrudniająca stopniowe usamodzielnianie się, radzenie sobie z trudnościami życia codziennego i niedocenianie potrzeb rozwoju psychospołecznego; ^unikanie i odrzucanie występujące w rodzinach patologicznych i z zaburzoną więzią emocjonalną
-zmiana stylu żyda - podejmowanie wspólnych działań w kierunku pomocy i rehabilitacji chorego JAKIEGO WSPARCIA MOŻNA UDZIELIĆ?
Dziecku możemy zwiększyć poczucie bezpieczeństwa poprzez obecność bliskich, okazywanie mu uczuć pozytywnych. Możemy mu rćwnież zapewnić warunki samorealizacji- nauczyć je żyda z diorobą, inicjować jego aktywność własną
Całej rodzinie powinno się zapewnić informacje o planowanych zabiegach, zapewiić ją o fachowej opiece oraz ukształtować właściwy obraz choroby u dziecka i jego rodziny (rodzaj terapii). Najlepiej przekazywać informacje na zorganizowanydi przez specjalistów, którzy powinni cały czas obserwować rodzinę, wspierać ją i delikatnie wyznaczać kierunek tej terapii, która ma na celu złagodzenie ich stanów i nastawień lękowych.
2