Prążki jednakowego nachylenia
Rozciągłe źródło światła LL' poprzez płytkę światło dzielącą PS oświetla badana płytkę Bp o stałym współczynniku załamania światła n i grubości g. W wyniku interferencji odbitycłi od płytki Bp promieni świetlnych w płaszczyźnie obrazowej rc obiektywu powstaje kołowy układ prążków interferencyjnych jednakowego nachylenia. Różnica dróg optycznych między int er ferującymi promieniami:
Rys.l. Powstawanie prążków’ interferencyjnych Heidingera (jednakowego nachylenia).Opis oznaczeń w tekście.
Najbliżej centrum, a wiec dla najmniejszego kata a obserwuje się prążek odpowiadający największej różnicy dróg optycznych 8. W miarę wzrostu kąta a występują kolejne prążki o malejących izędach interferencji. Przy ustalonym kącie a wzrost grubości płytki g powodować będzie pojawienie się kolejnych prążków' interferencyjnych o zwiększających się rzędach interferencji i wychodzących z centrum obrazu interferencyjnego. Niech grubości płytki g, odpowiada obraz interferencyjny w płaszczyźnie ogniskowej soczewki przedstawiony na rysunku 2. Rozważmy pierścień, najbliższy centrum, o promieniu r, i m, - tym rzędzie interferencji. Odpowiada mu różnica dróg optycznych:
(2)
gdzie f - ogniskowa obiektywu.
Przypuśćmy, że grubość płytki wzrośnie o wartość Ag = g2 - gj taką. że spowoduje ona wzrost rzędu interferencji dla tego samego kata padaiua a o Am. Oznaczmy ten nowy rząd interferencji przez in,. Prążek odpowiadający izędowi m, pojawi się teraz pod katem a', większym niż a. a wiec zwiększy tym samym swój promień z r, do r,'. Sytuację taką dla Am = in2 - m, = 2 przedstawia rysunek 3.
Na ogół najbliższy centrum prążek itl2, odpowiadający nowej grubości płytki g2. me musi występować dokładnie pod tym samym katem a co prążek tn, - pizy grubości płytki g,.