29054

przekonań religijnych. Prawo wyznaniowe wytycza się rzeczywisty zakres istniejącej w danym państwie wolności religijnej.

Źródła prawa wyznaniowego III RP

Dla współczesnego polskiego prawa wyznaniowego najważniejsze akty prawne to konstytucją, szereg ratyfikowanych umów międzynarodowych (w tym konkordat), a także różnego rodzaju ustawy i odnoszące się do nich akty wykonawcze.

Najważniejsze części obowiązującej konstytucji to art 25. określający wzajemne relacje między państwem a związkami wyznaniowymi, art. 53. stanowiący o jednostkowej wolności sumienia i wyznania oraz art. 48 stanowiący o władzy rodzicielskiej i wolności sumienia i wyznania w przypadku nieletnich.

Do najważniejszych ratyfikowanych umów międzynarodowych należy konkordat z 1993r.. ratyfikowany jednak dopiero w styczniu 1998r. Dokument ratyfikacyjny został podpisany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego 23 lutego 1998r. tego samego dnia konkordat ratyfikował też papież Jan Paweł II. Konkordat wszedł wżycie 25 kwietnia 1998r.

Brak jednolitych Źródeł w zbiorze ustaw dotyczących prawa wyznaniowego stanowi brak konsekwencji ustawodawcy.

Ustawy generalne obejmują wszystkie związki wyznaniowe. Regulują one wszelkie przejawy działalności związków wyznaniowych i obywateli pod kątem prawa wyznaniowego. Najważniejszą z nich stanowi ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania z 1989r., znowelizowana w 1997r.

Ustawy indywidualne fspecyfikacyineł odnoszą się do jednego konkretnego związku wyznaniowego Najważniejsze z nich to ustawa o stosunkach między państwem a KKz 1989r. oraz z kościołem prawosławnym z 1991 r. Warto zaznaczyć, że jedynie 15 związków wyznaniowych posiada swoje ustawy indywidualne, podczas gdy w Polsce obecnie działa legalnie ok. 160 organizacji wyznaniowych. Od 1997r. polski parlament nie uchwalił żadnej nowej ustawy tego typu.

Ponadto inne ustawy odnoszą się do prawa wyznaniowego jedynie fragmentarycznie, jak chociażby ustawy o szkolnictwie wyższym, podatkach, finansach i o radiofonii i telewizji.

Ważne dla polskiego prawa są również źródła statutowe, które odnoszą się do prawa wewnętrznego różnych kościołów i związków wyznaniowych, a zostały uznane przez państwo. Nastąpiła swoista recepcja tych praw wewnętrznych do prawa państwowego.