28267

-    epidemia chorób w Europie

-    1750, koniec XVIII w.- od tego momentu

PRZYROST LUDNOŚCI W NIERÓWNYM TEMPIE:

-    duży wskaźnik urodzeń i jednocześnie duży wskaźnik zgonów (kobiety rodziły zgodnie z maksimum biologicznym- czyli 10 dzieci/kobietę)

-    w niektórych momentach umieralność wynosiła 50%

-    kobiety nie żyły tak długo jak obecnie, część umierała w trakcie porodów Wzrost tempa:

-    rewolucja agrarna- rozwój rolnictwa (osiadły tryb życia w miejsce koczowniczego); dzieci pomagały w pracach na roli; (wyłącznie proces populacji)

TEORIA PRZEJŚCIA DEMOGRAFICZNEGO:

Ifaza II faza nifaza

I    faza- trwała najdłużej

II    faza- spadek współczynnika zgonów, bo rozwój rolnictwa

Otwierają się nożyce demograficzne, większa różnica miedzy' urodzeniami i zgonami.

Ludzie żyli dłużej, bo jedli lepszej jakości pokarmy.

Ograniczeiue rozrodczości na skutek:

-    koniec XVIII w.- rewolucja przemysłowa- przenoszenie się ze wsi do miast (pracował ojciec i utrzymywał rodzinę; bodziec ekonomiczny)

-    postęp medycyny

I    etap Ii-ej fazy: eksplozja demograficzna (do momentu ograiuczenia rozrodczości)

-    duży przyrost naturalny

II    etap Ii-ej fazy: implozja demograficzna

-    przyrost naturalny spada

-    liczba ludności stabilizuje się

-    spadek dynamiki; zastępowalność pokoleń do poziomu reprodukcji prostej