3837

poczucie nieszczęścia

ISTOTA I FUNKCJONOWANIE SZCZĘŚCIA

Życie organizmu jest zatem rozpisane na zbiór. Szczęście jest tym samym pozytywną postawą wobec celów, z którymi człowiek się utożsamia, które nadają sens jego życiu. Stein (1969) twierdzi, iż pierwotna tendencja dążenia do kontrastu ze światem polega różnicowaniu i wybiórczemu (lamowaniu dopiero w rezultacie rozwijających się stopniowo w trakcie życia powiązań między przodomózgowiem i okołomorowym systemem hamowania. Hamowanie wywołane bodźcami negatywnymi jest tyciem, który nadaje afirmującej aktywności , postać uporządkowanego, coraz bardziej złożonego wzoru zachowali

Peeters (1971) wyróżnia dwa rodzaje motywacji: "samo aktualizacji" i "przetrwania". Podsumowując zatem można powiedzieć, że pozytywne nastawienie do życia jest tendencją bardziej pierwotną.

Miejsca złe są na mapie sematycznej miejscami, w których nastąpiło zanegowanie jakby pierwotnego dobra (Clarc i Clark, 1977).

Negacja ta znajduje bardzo często wyraz w samej budowie słów: np. "nie-przyjemny", "niesprawiedliwy", "nie-grzeczny".

Badania nad "okresami krytycznymi" w rozwoju ontogenetycznym, zapoczątkowane eksperymentami Hessa (1962), dowodzą, że reagowanie lękiem na zmiany w otoczeniu wykształca się stopniowo wraz z rozwojem osobnika i następuje po okresie właściwym dla pozytywnej reakcji piętna (pożądania za).

Pozytywny stosunek do życia jest bowiem konieczną przesłanką aktywności celowej, która z kolei stanowi niezbędny warunek utrzymania się człowieka przy życiu.

Człowiek niezbędną do wykonania działań celowych energię musi wytworzyć w sobie. Generatorem tej energii jest wiara w sensowność i wartość celów życiowych. Zahamowanie aktywności celowej wystąpić może również z powodu utraty wiary w skuteczność własnych działań. Przykładem jest zjawisko tzw. "wyuczonej bezradności".

Istnieje pogląd wśród naukowców że źródło szczęścia tkwi w nas samych, zaś okoliczności życiowe mogą jedynie chwilowo wytrącać nas w poczucie nieszczęścia, z którego i tak o własnych siłach, raczej szybciej niż później się wydobywamy. Jesteśmy zaprogramowani, ściślej - większość z nas zaprojektowana jest genetycznie na poczucie szczęścia i powrót do niego po każdej katastrofie życiowej.

MECHANIZMY RADZENIA SOBIE Z NIESZCZĘŚCIEM

L Z nieszczęściem radzimy sobie na wiele sposobów.

Np. wykorzystujemy STRATEGIĘ ZADANIOWĄ.

Ma ona na celu zmianę sytuacji życiowej, realne zniesienie źródła stresu. (Jeżeli cierpimy z powodu niskiej pozycji społecznej, staramy się awansować społecznie, zdobyć więcej władzy, pieniędzy, wykształcenia, itp.)

2. Druga STRATEGIA ZORIENTOWANA JEST EMOCJONALNIE. Oznacza wszelkie zabiegi zmierzające do zmiany sposobu widzenia i przeżywania sytuacji stresowej. Strategia ta obejmuje:

- dystansowanie się (zachowanie się tak, jak by nic się nie stało)