^ podstawowa zasada skuteczności to taki dobór słów. konstrukcji gramatycznej i pozajęzykowych kontekstów, które by aktywizowały możliwie obszerne fragmenty wiedzy wychowanka.
^ powiadomienia powinny być proste, konkretne, nie tak zawiłe jak metafory,
^ najbardziej skuteczna w rozmowie liczącej się z osobistymi zainteresowaniami rozmówców.
^ niewielka skuteczność.
Metoda zadaniowa:
zadanie pojawia się wówczas, gdy jednostka znajdująca się w konkretnej sytuacji w głowie posiada własną, bardziej pożądaną wizję tej sytuacji i podejmuje działania w celu jej urealnienia..
'łc metoda jest skuteczna, gdy wychowanek ma swobodę wyboru .
'łj. istotne dla skuteczności są cechy zadania i osobowość wychowanka (wychowanek musi dokładnie pojąć cel, cel musi mieć związek z osobistymi motywami wychowanka i musi istnieć szansa na zrealizowanie celu).
Metoda modyfikacji nacisku grupowego:
'tc* nacisk jest wpływem skierowanym, tzn. wywieranym przez grupę na określoną jednostkę wyłamującą się pod pewnymi względami z przyjętej linii postępowania,
^ technika zbiorowego nagradzania i karania.
to najprostszy sposób inicjowania działań grupy.
^ zorganizowany nacisk bywa wychowawczo korzystny tylko wtedy, gdy grupa jest w ruchu.
wychowawca powinien starannie dobierać wielkość zagrożenia do wstępnej spójności grupy.
Metoda modyfikacji odniesienia porównawczego:
technika eksponowania grup odniesienia porównawczego- przedstawienie wychowankowi pewnej wyróżnionej grupy . która jednak składa się z członków zasadniczo podobnych do wychowanka.
'łj. odniesienia porównawcze służą członkom grupy do określania ich własnej sytuacji i pośrednio wpływają na wybór dróg postępowania w tych sytuacjach ^ nie należy łączyć jednostek niechętnych sobie ani rozdzielać przyjaciół, włączenie jednostki do grupy nie może być odebrane przez jednostkę jako degradacja społeczna
Metoda modyfikacji norm i ról społecznych:
^ za pośrednictwem systemu ról. czyli wzajemnych oczekiwań partnerzy kontrolują swoje zachowania.
^ metoda ta można doprowadzić do przeobrażenia myślenia i działania człowieka.
Metoda modyfikacji kulturowego wzoru życia:
^ tworzenie i modyfikacja wzoru opiera się na dwóch rzeczach:
wprowadzeniu nowego elementu kultury jako ośrodka integracji, pobudzaniu wynalazczości grupy, czyli konieczność odczucia jakieś trudności
'łe. metodę należy stosować bardzo ostrożnie (wychowawca musi mieć znać poziom spójności w grupie, mieć świadomość atrakcyjność innych grup konkurencyjnych).