rozum:
- nie może wyznaczać dowolnych celów,
- decyduje ludzka natura (stworzona przez Boga) - pewne działania są zgodne z naturą, a inne nie, przestrzega przed tymi, które są sprzeczne z naturą ludzką,
- rozum pokazuje jak dążyć do prawdy
- dla człowieka specyficzne jest dążenie do prawdy (poznanie Boga - najwyższa prawda),
- z natury jesteśmy zwróceni do Boga,
~ XIII w. spór o naukę Tomasza (Tomas vs Augustyn),
~Jezuici opowiadają się za Tomaszem ~Neotowizm (dzisiejsza doktryna jest towinistyczna)
NOWOŻYTNOŚĆ
- człowiek nowożytny najbardziej różni się od poprzednika (człowiek starożytny - średniowieczny)
- świadome zerwanie z dotychczasową tradycją
- nauka przejmuje funkcję które miała religia,
- proces „odczarowania" świata (M. Weber) - wycofywanie Boga,
- by wytłumaczyć, trzeba powołać się na jakiś porządek (np. „logos"),
•nauka nowożytna:
- wszystko, co dzieje się w świecie możemy poznać, bo znamy prawa,
- opanowanie natury = poznanie praw,
- żeby wyjaśnić świat nie musimy odwoływać się do Boga
- deizm - zanika Bóg, jako ojciec sędzia; Bóg istnieje jako konstruktor, wielki zegarmistrz,
- Bóg stworzywszy prawa wycofał się, nie interweniuje, nie działa,
- Bóg przeniósł się do naszego wnętrza,
- jedynym bytem jest człowiek
- państwo jest zbiorem wolnych jednostek,
- niezależność (od tradycji)
Kartezjusz (sceptyk)
- żył w epoce „powszechnego zwątpienia",
- reformacja - jedność chrześcijańska przestaje istnieć,
- chrześcijaństwo „pęka" - ogłoszenie przeciwstawnych prawd (katolicyzm, protestantyzm),
- konflikt z arystotelizmem,
- pewne ustalenia są sprzeczne z tym, co mówi Arystoteles,
- sfera „nad" i „pod" księżycowa,
- cel poruszającego się przedmiotu - stan spoczynku,
- nauka bada przyczyny, a nie cele,
- Kartezjusz jest sceptykiem, który chce przestać być sceptykiem,
- metoda poszukiwań (wiedzy pewnej - prawdy):
metodyczne wątpienie zastosowanie wątpienia:
- jeśli są powody, żeby w coś (wiedzę) wątpić, to odrzucamy ją,
1. Wiedza zmysłowa (empiryczna) - zmysły was wodzą
2. Odróżnienie jawy od snu