40929

Analiza progu rentowności ( analiza punktu krytycznego )

•    Punkt krytyczny ( break even point) - zwany progiem rentowności:

•    Ilościowy ( próg rentowności to taka wielkość produkcji sprzedaży przy której całkowity przychód uzyskany z tej sprzedaży pokryje całkowity koszt) (Q = Całkowite koszty stałe / cena • jednostkowe koszty zmienne )

•    Wartościowy ( punkt krytyczny to taka wartość sprzedaży, przy której całkowity przychód pokryje całkowity koszt)

Analiza progu rentowności pokazuje :

•    Relacje między kosztami stałymi i zmiennymi

•    Poziom kosztów przy różnych poziomach cen

•    Zmiany w wielkości sprzedaży i przychodów przy różnych poziomach cen

•    Możliwości w zakresie zmian cen sprzedaży Analiza ta ma tez wady :

•    Łatwe do wyliczenia, gdy przedsiębiorstwo wytwarza i/lub sprzedaje tylko jeden wyrób

•    Wszystkie koszty można jednocześnie podzielić na koszty stałe i zmienne

•    Na sytuację firmy w zakresie kosztów i przychodów nie mają wpływu inne czynniki

•    Koszty stałe poniesione w rozpatrywanym okresie musza być traktowane jako wydatek tego okresu

•    Funkcje kosztów zmiennych i stałych oraz przychodów są funkcjami liniowymi

Metody rozliczania kosztów pośrednich między różne typy produktów:

•    Metoda całkowitej absorpcji ( fuli absorption costing ) - pozwala na wchłonięcie kosztów pośrednich proporcjonalnie do już przypisanych kosztów pośrednich

•    Z metody tej wynika, iż w zależności od tego, jak rozliczymy koszty pośrednie ( czy rozliczymy je wg proporcji do materiałów bezpośrednich czy do bezpośrednich wynagrodzeń ) zupełnie różny może być poziom kosztów całkowitych, będący podstawą naliczenia ceny ostatecznej

Koszty krańcowe

Dla przedsiębiorstwa podstawowym problemem decyzyjnym jest ustalenie, przy jakiej wielkości sprzedaży różnica między przychodami a kosztami jest największa.

Koszt krańcowy - jest to przyrost kosztu związanego z wytworzeniem kolejnej jednostki produktu

Firma powinna dążyć do produkowania takiej ilości wyrobów, przy której koszt krańcowy jest równy krańcowemu przychodowi, przy czym cena w krótkim okresie musi być wyższa od jednostkowego kosztu zmiennego, a w długim od jednostkowych kosztów całkowitych.

Koszty krańcowe - metody wyliczania:

Metoda I - różnica między całkowitym wytworzeniem jednostki n i jednostki n-1 Metoda II - czyli połowa sumy różnic n-(n-l) i (n+l)-n Metoda III - czyli pochodna funkcji kosztów całkowitych