1) W Psalmach - nawiązania do Biblii, przedstawia żarliwe uczucia (Tęsknota), ryzykownie traktuje tematykę Boga (Pan Kona)
2) Na uwagę zasługuje Ból fatalny - twórczość to grzech, klątwa, a lot kończy się klęską.
Grzech łączy się z pokusą. Grzech rozumiany różnie: jako grzech pierworodny albo jako twórczość.
3) Psalm pokutny - mówi o swojej nikczemności, „umiera z obrzydzenia dla duszy swojej”, wyraźnie podkreśla swoją winę.
Komornickiej wyraźnie towarzyszy kompleks winy. Jej utwory erotyczne są dziwne -widać niechęć do miłości cielesnej. To konsekwencja tragicznej koncepcji miłości. Że wspomnimy choćby wiersz Miłość : „czysta byłam przed tobą, nietknięta przerażającą mocą kochania”. „Pokalałeś mnie oczyma swymi - i musisz zginać”. Wiersz na trzy strony, pojawiają się motywy: kalania, śmierci i opozycja ciało- dusza. Napisany nieco w stylu „biesów”.
Wg m. p-k najlepsze utwory zostały opublikowane w Chimerze:
1) ukazany kompleks winy w Czartołani i Seni: „reszta.. .pomysły czarta ”
2) chęć lotu, pragnienie, ogromne marzenie - Noblesse oblige
Bardzo ważny jest również motyw Boga w wierszach Komornickiej: religijność ta jest jednak synkretyczna, widać w niej echa hinduizmu. W Uwagach pisze Komornicka, że mogłaby tę księgę nazwać równie dobrze księgą ascetyczną, ale przy tym pragnie pozostać w zgodzie z Kościołem.
Komornicka tworzy zatem nie tyle pod wpływem chorobliwych stanów, ile poddaje te stany analizie.