41178

Pierwowzory osób dramatu:

•    Gospodyni: żona Tetmajera, Anna, siostra Jadwigi

•    Gospodarz: W. Tetmajer ( u niego naprawdę odbyło się wesele)

•    Państwo młodzi: L. Rydel i Jadwiga ® Poeta (brat gospodarza): K. Przerwa-Tetmajer, przyrodni brat Włodzimierza.

•    Radczyni: ciotka L. Rydla, Antonina Domańska (autorka „Historii żółtej ciżemki”)

•    Zosia i Maryna: Zofia i Maria Pareńskie; Zofia była później żoną Boya

•    Dziennikarz: Rudolf Starzewski, red. krakowskiego „Czasu”

•    Żyd: Mirsz Singer, dzierżawca pobliskiej karczmy

Świadkowie podają, że fragmenty rozmów też są autentyczne (także scenografia).

Widmo: Ludvik de haveaur, zmarł w Paryżu

Już trzy miesiące po weselu S. Wyspiański miał gotową sztukę, a premiera odbyła się już 16.03. 1901. r.

III.    Premiera i jej przyjęcie:

® Przed „Wfeselem” Wyspiańskim był znany jako artysta, a nie dramaturg - stąd ostrożność w akceptacji. Premiera „Wfesela” to towarzyski skandal - wszyscy znali pierwowzory postaci, mieli oni zasiadać na widowni. Sam Wyspiański wpływał na scenografię (była podobna do dworku Tetmajerów).

• Publiczność przyjęła sztukę zdziwieniem, a po chwili milczenia - burzą oklasków. Krytycy i publicyści od razu zdali sobie sprawę z wyjątkowości zdarzenia, choć nie od razu pojęto jego głębię. Studium nad sztuką przeprowadzi! sam Starzewski.

IV.    POLSKA RZECZYWISTOŚĆ

Zabór pruski to „kulturkampf” i walka o utrzymanie polskości. Tylko Galicja dawała szansę życia kulturalnego (Wfesele wydane było jawnie).

Zabór rosyjski - to rozwój gospodarczy. Warszawa, Łódź: rozrost klasy robotniczej, PPS, rewolucja 1905r.

Kraków na przełomie wieków to ośrodek kulturalny i artystyczny, (szkoły polskie), choć jest wciąż pod opieką Wiednia. Cała Galicja cierpi biedę. Galicja jest przede wszystkim rolnicza - dużo chłopów.

2