Filozofia starożytna:
- wspólnota jest ważniejsza od jednostki, nie ma praw człowieka jednsotkowego w dzisiejszym rozumieniu
- etyka cnot- czyli obowiazkow jakie człowiek ma względem wspólnoty, np. obowiązki polityczne
- idealizacja ustroju i obyczajów ateńskich: człowiek, który nie interesuje się polityka jest bezużyteczny
• obywatel ma obowiązek udziału w życiu publicznym i obrony ojczyzny
Benjamin Constant (liberał) - podzielił wobiosc: wobiosc starożytnych i wolność nowożytnych.
Wolność starożytnych: realizowana w sferze państwo ej. Ograniczenia w sferze prywatnej.
Wobiosc nowożytnych: skupienie na wobiosc prywatnej.
Jednak jak Perykles pisze o Atenczykach, tonie interesowali się np. tym co robi sasiad. wiec wolność prywatna była akcentowana. Przymus w Atenach nie był zbyt sibiy. Uważali, ze wobiosc opiera się na państwie, a szczescie opiera się na wobiosci.
Rzym -> ograniczeniem wobiosci był cenzus. Kontrola nad obywatelami i nad obyczajami.
Demokracja ateńska -> V w. p. n. e.
- przemiany w dziedzinie wojskowości -> hoplici zaczęli domagać się praw politycznych
- filozofia -> sofisci (nauczyciele). Umiłowanie mądrości. Sofista za swoja naukę nie pobiera opłat. Jest bezinteresowny.
Sofiści -> Sokrates:
- erystyka (sztuka wygrywania sporow)
• dialektyka (sztuka dochodzenia do prawdy)
Celem Sokrates było dojście do prawdy. Twierdził:
- każdy wie co jest dobre, ale jest to ukryte
- rozwazal rożne przypadki męstwa i odnajdywał elementy wspokie (metoda mimetyczna)
- dodawał pewne fałszywe mniemiania
• w ten sposób uzyskujemy pojęcia, a nie mniemania
- był przekonany, ze jeśli człowiek zrozumie co jest dobre, to będzie dobrze postwal Intelektiializui-jedność dobra i wiedzy.