c) wywołują zgoła inne skutki niż te. które normy prawne wiążą z "ważnym"’ dokonaniem danej czynności konwencjonalnej;
8. Ze względu na to, jak prawodawca traktuje “nieważną czynność konwencjonalną", wyróżnia się:
a) czynności uważane za niebyłe, nazywane w prawie cywilnym "bezwzględnie nieważnymi", a w prawie administracyjnym niekiedy "nieistniejącymi";
b) czynności unieważnialne (inaczej obalalne), w prawie cywilnym nazywane "czynnościami nieważnymi względnie". Są to takie czynności, które mają być uważane za "ważne” tak długo, dopóki upoważniony podmiot w przewidzianej procedurze nie ustali, że zostały dokonane z naruszeniem reguł ich dokonywania, i nie wykaże ich nieważności.
9. Czynności unieważnialne dzieli się także na dwa rodzaje, mianowicie na unieważnialne:
a) ze skutkami ex tunc. tzn. od samego początku.
b) ze skutkiem ex nunc. tzn. od momentu kiedy uznano je za nieważne.
10. Wszystkie decyzje i orzeczenie, jako czynności konwencjonalne, w tym także orzeczenia o "nieważności" jakichkolwiek czynności konwencjonalnych, mogą mieć charakter:
a) deklaratoryjny.
b) konstytutywny.
11. Charakter deklaratoryjny, gdy poprzez nią następuje jedynie autorytatywne potwierdzenie jakiegoś stanu prawnego.
12. Charakter konstytutywny, gdy same są nowymi faktami prawnymi - w ich następstwie powstaje nowy stosunek prawny, następuje zmiana istniejącego stosunku prawnego albo stosunek ten wygasa.
13. Czyny - dzieli się na zgodne z prawem i niezgodne z prawem:
a) zgodne z prawem - normy prawne wiążą z nimi pewne konsekwencje, ale nie są to czyny przez te normy zakazane czy nakazane;