lepsze niż te, które uznają inni, czyli obcy. Mamy tendencję do postrzegania własnej kultury jako bardziej wartościowej niż inne, a nawet lepszej. Inne społeczności oceniamy według uznanych przez nas kryteriów. Kiedy stosuje się takie kryteria do oceny innych społeczności, obcych nam kultur, łatwo o zdziwienie, niechęć, a nawet potępienie. Nie zawsze do końca sobie uświadamiamy, że tak właśnie myślimy, ponieważ mechanizmy o których mówię, nie są w pełni przez nas kontrolowane. Takie myślenie jest nam zaszczepione w procesie wychowania i jest uwarunkowane kulturowo. Nie do końca potrafimy nad tym panować. Jednakże poznanie i wiedza na temat inności może zmienić negatywne postawy. Do tego jednak potrzebna jest nam wiedza, ale nie tylko. Aby wypracować w sobie pewnego rodzaju postawę otwartości na inność, trzeba jeszcze pracy nad sobą.
Nauczyciel wiesza na przygotowanej wcześniej planszy hasło:
CZŁOWIEK NA TYLE JEST WART, NA ILE JEST ZDOLNY DO ZMIANY.
Czy to intrygujące hasło sugeruje, że człowiek powinien się zmieniać? Myślę, że autorowi tych słów nie chodziło o zmienność zachowania i chwiejność charakteru, ale raczej o umiejętność zmiany takich postaw, które bywają uciążliwe dla nas samych i innych. Wiadomo, że brak wiedzy, lub wiedza oparta na uprzedzeniach i mitach, oraz niewłaściwe postawy, budowane na stereotypowym myśleniu, prowadzą do nietolerancji.
Przekonajmy się czy to, co mówię, ma odzwierciedlenie w rzeczywistości.
Nauczyciel rozdaje uczniom samoprzylepne karteczki w kolorze żółtym .
Proszę was, abyście chwilę się zastanowili i napisali na tych karteczkach, pewnego rodzaju deklarację
Tak, jestem człowiekiem tolerancyjnym.
Jeżeli ktoś z was myśli inaczej nie musi takiej deklaracji wypełniać.
Uczniowie wykonują zadanie, następnie jedna osoba zbiera deklaracje i przykleja je na tablicy. Zazwyczaj zdecydowana większość uczniów wypełnia deklaracje.