Sejmu przekazuje Senatowi, który w ciągi 30 dni może ją przyjąć bez zmian, uchwalić poprawki albo uchwalić odrzucenie jej w całości.
Po zakończeniu prac nad całokształtem ustawy zostaje ona złożona na ręce Prezydenta RP przez Marszałka Sejmu w celu jej zatwierdzenia i podpisania. Prezydent ma 21 dni na podpisanie projektu ustawy i zarządza ogłoszenie jej w Dzienniku Ustaw RP, termin ten wydłuża się gdy Prezydent „zarzuci” ustawie niezgodność z Konstytucją i przedstawi ją do przeanalizowania przez Trybunał Konstytucyjny. Jeśli ten stwierdzi powyższą niezgodność to Prezydent nie podpisze ustawy, lecz gdy jednak uzna ustawę za zgodną z Konstytucją, to Prezydent nie może odmówić jej podpisania.
Prezydent może również przekazać ustawę z umotywowanym wnioskiem do ponownego rozpatrzenia (może skorzystać z prawa veta) - wtedy przekazuje ją Sejmowi, któiy może ją ponownie uchwalić, lecz potrzebuje na to większości 3/5 głosów w obecności 50% ustawowej liczby posłów. Taką ponownie uchwaloną ustawę Prezydent podpisuje w ciągu 7 dni i zarządza jej opublikowanie w Dzienniku Ustaw RP.
Projekt ustawy uchwalony przez Radę Ministrów może być uznany przez nią za pilny i rozpatrywany jest w odpowiednio krótszym terminie. W myśl konstytucji termin rozpatrzenia takiej ustawy przez Sejm wynosi 14, zaś termin podpisania jej przez Prezydenta RP wynosi tylko 7 dni.
Za pilne nie mogą być uznane następujące projekty ustaw:
a) podatkowa
b) dot. wyboru Prezydenta RP, Sejmu i Senatu oraz organów samorządu teryt.
c) regulująca ustrój i właściwość władz publicznych
d) dotycząca kodeksów
Projekt ustany budżetowej musi być wniesiony przez Radę Ministrów co najmniej 3 miesiące przed rokiem budżetowym zaś termin uchwalenia poprawek w Senacie wynosi 20 dni. Prezydent ma 7 dni na podpisanie tej ustawy i nie ma on prawa do przekazania ustawy sejmowi do ponownego rozpatrzenia. Konstytucja nakłada także obowiązek na Trybunał Konstytucyjny orzeczenia o niezgodności tej ustawy w ciągu 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez Prezydenta w Trybunale Konstytucyjnym.
Przedmiotem ustawy może być każda sprawa wymagająca uregulowań określonymi przepisami. W myśl art. 8 Konstytucji ustawa nie powinna regulować przepisów, które są określone przez najwyższe prawo Rzeczpospolitej Polskiej - Konstytucję.
Warunkiem wejścia w życie ustawy jest jej ogłoszenie w określony sposób. Dawniej sprawę ogłaszania ustaw regulowała ustawa z 1950r. o wydaniu Dziennika Ustaw i Dziennika Urzędowego RP Monitor Polski. W myśl powyższego, wszystkie ustawy ogłasza się w Dzienniku Ustaw.
Ratyfikowane umowy między na milowe - Konstytucja zalicza je do źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Po ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw RP ratyfikowanej umowy międzynarodowej stanowi ona część krajowego - wewnętrznego, porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana. Umowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
Podmiotami umów międzynarodowych są państwa, które wykonują ich treść poprzez działanie upoważnionych do tego organów. Umowy są ratyfikowane (zatwierdzane) przez uprawniony organ państwowy i oznacza to ostateczną zgodę na związanie się państwa umową międzynarodową.
Ustawa i 14 kw ietnia 2000r. o umowach międzynarodowych określa zasady oraz tryb zawierania, ratyfikowania, wykonywania, wypowiadania i zmian zakresu obowiązywania umów międzynarodowych. Ustawa ta wyróżnia:
1. umowy ratyfikowane,
2. umowy nie podlegające ratyfikacji
2