43093

Przechowanie kończy się z upływem oznaczonego w umowie terminu. Zarówno jednak w wypadku, gdy przechowanie zawarte było na czas oznaczony, jak nieoznaczony, składający może w każdym czasie żądać zwrotu rzeczy oddanych do przechowania. Natomiast możliwość żądania przez przechowawcę odebrania rzeczy przed upływem terminu oznaczonego w umowie jest bardziej ograniczona. Przy każdym przechowaniu przechowawca może tego żądać, jeżeli wskutek okoliczności, których nie mógł przewidzieć, nie może bez własnego uszczerbku lub też zagrożenia rzeczy przechowywać jej w taki sposób, do jakiego jest zobowiązany W każdym czasie może też żądać odebrania rzeczy, gdy czas przechowania nie był oznaczony albo przechowanie było nieodpłatne, byleby zwrot rzeczy nie nastąpił w chwili nieodpowiedniej dla składającego. Zwrot rzeczy powinien nastąpić w miejscu, gdzie miała być przechowywana.

Szczególną odmianą przechowania, zawierającą również cechy pożyczki, jest tzw. depozyt nieprawidłowy. Przedmiotem tej umowy są pieniądze lub inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Jej istota polega na tym (i to odróżnia ją od przechowania), że przy depozycie nieprawidłowym przechowawca może rozporządzać pieniędzmi lub rzeczami oddanymi mu na przechowanie. Oznacza to, że przy depozycie nieprawidłowym przechowawca nabywa własność rzeczy lub pieniędzy oddanych na przechowanie i może nimi obracać. Po zakończeniu depozytu nieprawidłowego zwraca rzeczy takie same (dlatego przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być tylko rzeczy oznaczone co do gatunku), a gdy przedmiotem depozytu były pieniądze - taką samą kwotę pieniężną.

W odróżnieniu od przechowania, które z reguły dokonywane jest w interesie składającego, depozyt nieprawidłowy ma na celu zarówno interes przechowującego, jak składającego. Przykładem depozytu nieprawidłowego są wkłady wnoszone przez poszczególne osoby do PKO.