39163

kontemplacji (czyli zdolności niezbędnych dla dokonywania rzeczy wielkich do których z pewnością należy sprawowanie władzy).

Biuke uważał źe najpewniejszym sposobem zabezpieczanie ciągłości władzy arystokracji będzie dziedziczenia własności ziemskiej.

Edmimt Biuke obstawał przy tezie, że praktyka polityczna powinna kierować się doświadczeniem, a nie teoriami często utopijnymi. Praktykę polityczną definiował jako ciągłe eksperymentow anie nie raz gromadzonego od stuleci doświadczenia. Chciał aby podstawą działalności politycznej nie były dogmaty i utopię, a wiedza o żyjących ludziach oraz działających instytucjach.

Louis Bonald- francuski filozof, myśliciel polityczny. Prawdziwym stanem natury jest wyłącznie życie społeczne.

Bonald byi zdania. że są prawa ogólne rządzące światem widzialnym, czyii ciałami, i prawa ogólne rządzące światem społecznym, światem rozumów'. Wychodził z założenia źe konieczność owych praw polega również na tym, źe albo coś istnieje w sposób z nimi zgodny, albo nie istnieje wcale. Dlatego przy założeniu Bonalda iż ustrojem naturalnym, dla społeczności ludzkiej jest monarcliia to każdy irrny od niej ustrój właściwie jest nie bytem. Uważał więc, że panowanie nie należy do ludu lecz do monarchy i to na mocy pochodzącej od Boga.

Za naturalną przyjmował władzę królewską. Był również zwolermikiem liierarcliii i własności prywatnej.

Bonald uznawał rewolucję jako etap w ciągu lierezji spow^rodowanej przez pychę umysłu przeciwko dziełu stwńrcy. Miał krytyczny stosunek do reformacji.

Nie był zwolemiikiem zwlerzcluiości papieża nad władzą świecką. Twierdził że obie władze powinny się wzajenmie przenikać i kontrolować. Tak więc państwo powirmo okazywać posłuszeństwo religii. duchowni z kolei mają obowiązek bycia posłusznym państwu w kwestii tych wszystkich zarządzeń, które zgodne są z prawami religii. zaś sama religia nie powńuia nakazywać, czegoś co nie byłoby akceptowane przez władze świeckie.

Bronił bezkompromisową monarcliii absolutne, co nie oznacza że był wrogiem wolności. Nie zgadzał się z przyrównaniem społeczeństw' politycznego do towarzystwa liandlowego.

Joseph de Maistre- jako przeciwnik rewolucji francuskiej, zwolennik tradycjonalizmu wysunął wobec niej zarzut, źe jest ona zaprzeczeniem wizji świata jaką ma Bóg. Uważał, źe rodzina, własność, społeczeństwo, władza to instytucję i zasady, które nie mają cliaiaktem przypadkowego, lecz są ufimdowane w^rolą stwórcy. Maistre twierdził, że rewolucja francuska była karą nałożona przez opaczność na ludzi za zerwanie z zasadami boskiego projektu państwa i społeczeństwa.

Dostrzegał on zarodki nieładu już w naukach reformacji, uważał to za błąd bo negując autorytet w religii otworzyła drogę do emancypacji rozumu ludzkiego. Zaowocowało to następującymi skutkami:

1.    Emancypacja pełnego pychy rozumu ludzkiego

2.    Pozostawienie rozumowi prawa do osądzania świata