> Zadaniem propagandy jest stworzenie ruchu lub grupy zwolenników, a twórca jej działań niejednokrotnie pozostaje nierozpoznawalny.
Natomiast public relations ma na celu osiągnięcie obopólnego zrozumienia i zgody poprzez dialog i zawsze istnieje możliwość jasnej identyfikacji, źródła przekazu lub działalności. Etyka zawodowa wymaga od praktykantów PR, by zawsze deklarowali, w czyim imieniu pracują lub wydają oświadczenia-
> Inną cechą, która pomaga w rozróżnieniu tych dwóch dziedzin jest fakt, że -propaganda operuje trybem rozkazującym i jest jednostronna, podczas gdy celem public relations jest doprowadzenie do dialogu i osiągnięcie harmonii oraz zgody poprzez dwustronną informacje, argumentację i dyskusję
> W propagandzie, która odnosi się przede wszystkim do celów politycznych i światopoglądowych, bardziej chodzi o szybki efekt niż o obiektywną prawdę. Kryteria moralne są mało istotne, gdyż najważniejsza jest skuteczność jej celów. Informacja jest jednostronna, odwołuje się do sfery uczuciowej odbiorców, obiecuje sukces, a zasady etyczne tu nie obowiązują. Natomiast public relations oparta na zaufaniu i wzajemnym zrozumieniu oraz wspólnym dialogu odnosi się do pozyskania jak największego poparcia poprzez zbudowanie wzajemnych więzi z otoczeniem. Wartości etyczne i moralne mają tu istotne znaczenie, a efekt budowany jest długotrwale w oparciu o obiektywną prawdę.
> Pomiędzy propagandą, a public relations można dostrzec różnice w traktowaniu grup docelowych. PR nie ma ograniczeń w tym względzie, natomiast propaganda wykorzystywana do celów politycznych przez organizacje polityczne i społeczne, kieruje się do węższych grup społecznych uważanych za potencjalnych zwolenników poglądów, idei i ideologii.
> Jeśli chodzi o zależność pomiędzy PR, a propagandą pod kątem intencji działania., to PR ma na celu przede wszystkim dobro organizacji oraz szeroko pojęty interes społeczny, ponadto zakłada, że organizacja nie działa w próżni i musi się liczyć z opinią otoczenia. Propaganda z kolei może być wykorzystywana do osiągnięcia własnych celów, niekoniecznie służących dobni ogółu.
Egdsumfflank
cecha charakterystyczna |
public relations |
propaganda |
nadawca |
ściśle określony |
nierozpoznawalny |
grupa docelowa |
względnie szeroka |
względnie wąska |
przekaz |
dialog |
tryb rozkazujący, nakazujący |
tryb oddziaływania |
dwustronny |
jednostronny |
zakres czasowy |
zarówno krótko-jak i długoterminowe zadania docelowe |
względnie krótkoterminowe zadania docelowe |
wiarygodność przekazu |
względnie duża |
względnie mała |
morale |
istotne |
mało istotne |
punkt koncentracji działania |
szeroko pojęty interes społeczny |
własne cele |
Public relations, a reklama
Public relations i reklama są dziedzinami pokrewnymi - obie służą do komunikowania się z otoczeniem. Istnieje jednak kilka istotnych czynników pozwalających z jednej strony na porównanie obu dyscyplin, a z dnigiej zaś - na ich zróżnicowanie.
>■ Najbardziej znaczącą różnicą jest to, że w ramach działań reklamowych można wykupić miejsce, w obrębie którego ma się całkowitą kontrolę nad tekstem i prezentacją przekazu, oczywiście bez naruszania norm prawnych i moralnych. Również czas pojawienia się reklamy i liczba jej powtórzeń są pod całkowitą kontrolą. Jej efekt może być jednak