6208

Powoduje to, że ten, na którego wpływ jest wywierany, zobowiązany jest podporządkować się tej władzy. Władza ekspercka polega na postrzeganiu czy przekonaniu, ze sprawujący ją ma jakąś szczególną wiedzę czy znajomość przedmiotu, której nie ma ten, na kogo wpływa. Władza odniesienia, którą może mieć jedna osoba lub grupa, opiera się na chęci tego, kto jej się poddaje, upodabnia się do kogoś lub do naśladowania tego, kto ją sprawuje. Siła władzy odniesienia bezpośrednio wiąże się z takimi czynnikami, jak prestiż i podziw, którymi poddany tej władzy obdarza tego, kto nią dysponuje.

Są to jedynie potencjalne źródła władzy, sposoby wywierania wpływu jednej osoby na drugą. Dysponowanie niektórymi z nich czy wszystkimi nie gwarantuje możliwości wpływania na konkretne osoby w określony sposób. Na przykład, mogę cieszyć się ich szacunkiem i podziwem jako ekspert w mojej dziedzinie, ale i tak może się nie udać skłonić ich do bardziej twórczej pracy czy nawet do punktualnego przyjścia do pracy. Tak, więc rola osoby, na którą wywierany jest wpływ nadal jest najważniejsza.

Stanowiska liniowe są bezpośrednio odpowiedzialne za realizacje celów organizacji. Stanowiska sztabowe służą radami eksperckimi i świadczą usługi na rzecz linii. Skuteczna delegacja ułatwia organizacji sprawne korzystanie z jej zasobów odciąża kierowników, umożliwiając im wykonywanie zadań, poprawia jakość decyzji, zachęca do inicjatywy.

Za pomocą planowania strategicznego kierownicy wyznaczają dla swych organizacji jasno określone zadania i metody ich wykonania. Planowanie ułatwia kierownikom przewidywanie problemów, zanim powstaną i rozwiązywanie ich zanim staną się zbyt trudne. Planowanie strategiczne ułatwia kierownikom dostrzeganie okazji ryzykownych i pewnych oraz dokonywanie wyboru między nimi. Dokładna analiza związana z planowaniem strategicznym dostarcza kierownikom większej ilości informacji potrzebnych im do podejmowania trafnych decyzji. Planowanie strategiczne minimalizuje też szansę popełnienia błędów i natknięcia się na nie miłe niespodzianki, gdyż cele, zadania i strategia są starannie rozważane. Strategie można tworzyć na trzy sposoby: przedsiębiorczy, dostosowawczy i planowy sformalizowany. Badania wykazały, że najskuteczniejsze jest planowanie sformalizowane. Strategie określa się na trzech poziomach: całego przedsiębiorstwa, jednostki gospodarczej i dziedziny funkcjonalnej. W trakcie planowania strategicznego niektóre organizacje opierają się na wartościach, kulturze i filozofii organizacji. Inne kierują się portfelem przedsiębiorstwa.

Proces organizowania w przedsiębiorstwie oznacza określenie pracy, która musi być wykonana dla osiągnięcia celów, odpowiedni podział pracy między jej członków, a także ustanowienie mechanizmu koordynacji jej działania. Jednym z wyników procesu będzie struktura organizacyjna, która przedstawia sformalizowane procedury zarządzania przedsiębiorstwem. Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa w znacznym stopniu zależy od jego celów strategii w danym okresie.