6585

nauczycieli, pedagogłw na problemy pedagogiczne, z drugiej zał na koniecznołł zachowania jednołci funkcji i to zarówno na rłnych poziomach edukacji, jak i pracy dydaktyczno-wychowawczej z młodziełł. Vfcałciwie wypełnienie owych funkcji sprzyja realizacji zarłwno jednołci nauczania i wychowania, jak i włałciwemu kształtowaniu osobowołci wychowanka.

Wszelkie działania dydaktyczno-wychowawcze sł okrełlonym stosunkiem wychowawczym, realizujłcym sił w konkretnych warunkach. Wychowanie jest bowiem łwiadomł działalnołcił społecznł, majłcł wywołał zamierzone zmiany w osobowołci człowieka lub w jego łrodowisku. Innymi słowy nie ma wychowania bez osoby, ktłra łwiadomie i celowo pragnie wywołał zmiany w osobowołci wychowanka lub w jego psychospołecznym łrodowisku. Taka jest wiłc funkcja i rola oraz znaczenie pedagoga w ujłciu naukowym, jak i potocznym.

LITERATURA:

1.    Roman Schulz „Nauczyciel jako inowator” WSiP, Warszawa 1989.

2.    Bogdan Suchodolski „Pedagogika” wyd. PWN, Warszawa 1985.

3.    Jarosław Rudniarski „0 dobrym wychowaniu i kształceniu” Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1978.

4.    Encyklopedia Popularna PWN, Warszawa 1982.