□ Wodór ma dwa trwałe izotopy: prot (1H) i deuter (2H lub D) oraz p-promieniotwórczy tryt (3H lub T).
□ Wodór cząsteczkowy występuje w dwóch odmianach
o nieco innych właściwościach fizycznych (różnym cieple właściwym). Ponieważ proton, tworzący jądro atomu wodoru, może być opisany dwiema
wartościami spinu (kierunek obrotu indukującego moment magnetyczny jądra), dwuatomowa
cząsteczka wodoru może być zbudowana z atomów o identycznych spinach (ort o wodór, bogatszy
energetycznie) lub o spinach przeciwnych {para wodór).
Prof. dr hab. inl Lech Chmungr&iki - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii
1) Pierwiastkowy wodór można otrzymać przez rozkład cząsteczki wody, i jest to główne źródło pozyskiwania pierwiastkowego wodoru. Praktycznie proces rozkładu wody prowadzi się przez: elektrolizę wodnych roztworów soli i wodorotlenków litowców oraz kwasów; (w tym przypadku zawarty w roztworze elektrolit (sól, wodorotlenek czy kwas) głównie służy jako nośnik ładunku elektrycznego).
2. Wypieranie wodoru z kwasów metalami leżącymi przed wodorem w szeregu napięciowym metali (metale nieszlachetne). Teoretycznie wszystkie metale leżące w szeregu napięciowym przed wodorem powinny wypierać wodór z wody, podobnie jak ma to miejsce w przypadku kwasów. Niektóre jednak z nich nie reagują z wodą (Zn, Al, Fe, Cr, Cd, Ni, Sn, Pb...) z powodu cienkiej warstewki tlenku pokrywającej metal (pasywacja). Tlenki te nie reagują z woda i bronią dostępu do czystego metalu. Reagują jednak z kwasami i metale te zanurzone w kwasie powodują wydzielanie się gazowego wodoru:
ZnO + H20 -> brak reakcji ZnO + 2HCI > Zn2+ + 2CI + H?0 Zn + 2HCI -> Zn2> + 2CI + H2
Prof. dr hab. ini. Lach Chmurzynski - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii