7725

1. Przemiana a polega na emisji cząstek złożonych z dwóch protonów i dwóch neutronów (jądro helu) 2. Przemiana b polega na emisji elektronu

Szeregi promieniotwórcze są to szeregi nuklidów promieniotwórczych z których każdy powstaje w wyniku przemiany promieniotwórczej poprzedniego. W przyrodzie występują 3 naturalne szeregi promieniotwórcze - radowy, aktynowy i torowy. Czwarty szereg, neptunowy, został otrzymany sztucznie.

PODSTAWY TEORII KWANTOWEJ

1.    W chemii kwantowej stan elektronów w atomie opisuje się za pomocą funkcji falowej psi, zwanej orbitalem atomowym. Kwadrat tej funkcji pozwala obliczyć prawdopodobieństwo znalezienia elektronu w danym obszarze wokół jądra. Kontury orbitali atomowych mają różny kształt, wielkość i orientację w przestrzeni.

a)    Orbital s odpowiada najniższemu poziomowi energetycznemu

b)    Orbital p

c)    Orbital d

d)    Orbital f

2.    Każdy stan kwantowy elektronu zapisuje się za pomocą 4 liczb kwantowych

a)    n - główna liczba kwantowa (określa energię elektronu) n=l, 2, 3,4...

b)    I- poboczna liczba kwantowa (służy rozróżnieniu stanów energetycznych elektronów na tej samej powłoce)

OSI S(n-l) n=l, 1=0 n=2,1=0 1=1

1012345 podpowłoka s p d f g h

c)    m - magnetyczna liczba kwantowa (decyduje o orientacji przestrzennej orbitalu)

-I < m < I

1=0, m=0

1=1, m=-l, 0,1

d)    ms- spinowa liczba kwantowa (charakteryzuje spin elektronu) ms = +1/2 lub-1/2

ROZMIESZCZENIE ELEKTRONÓW W ATMOACH POSZCZEGÓLNYCH PIERWIASTKÓW Rozmieszczenie elektronów na powłokach i podpowłokach nazywamy konfiguracją elektronową.

n=l 1=0 m=0 - 1 orbital typu s s max. 2e

n=2 1=0 m=-1,0,1 - 3 orbitale typu p 1=1