39397

WYKŁAD 11

Organizacja w ujęciu systemowym: organizację określa się jako systemy konkretne. Oznacza to, że składają się one z elementów istniejących w czasie i przestrzeni (elementy materialne i ludzkie). Organizacje zawierają również elementy abstrakcyjne (relacje budowane między ludźmi, którzy ze sobą współpracują poprzez specyficzny język, specyficzny rodzaj widzenia rzeczywistości, specyficzne systemy wartości).

SYSTEM jest to zestaw składników między którymi zachodzą wzajemne stosunki i gdzie każdy składnik połączony jest z każdym innym pośrednio lub bezpośrednio.

OTOCZENIE SYSTEMU to wszystkie te elementy, które nie wchodzą w jego skład a równocześnie mają z nim związek tzn. oddziałują na system lub system oddziałuje na nich. Oddziaływania te zachodzą poprzez wejścia i wyjścia.

ORG. ELASTYCZNE - porządkują swoje wnętrze tak , aby szybko można było się dostosować do zmian zachodzących na zewnątrz.

Co raz częściej pojawiają się organizacje, które nie mają wyraźnych granic z otoczeniem lub są mało widoczne np. organizacje wirtualne.

Systemy otwarte posiadają wejścia i wyjścia dzięki czemu wymieniają z otoczeniem materię, energię i informacje.

Wewnątrz systemu zachodzą procesy transformacji, czyli przetwarzania materii, energii i informacji.

Funkcjonowanie organizacji:

WEJŚCIA - TRANSFORMACJA - WYJŚCIA

SYSTEMY OTWARTE cechy

❖ Są zdolne do utrzymania swojego wewnętrznego uporządkowania (miarą wew. nieuporządkowania jest entropia. Wewnętrzne uporządkowanie nigdy nie jest pełne, zawsze są jakieś elementy zakłócające, organizacja musi dążyć do wyeliminowania tych zakłóceń). Systemy zorganizowania to systemy, które utrzymują stan wew. uporządkowany.

Systemy samoorganizujące się a więc zdolne do podnoszenia stanu wew. uporządkowania, są to systemy, które są w stanie zoiganizować się na wyższym poziomie tak aby zakłócenia nie wpływały na wew. porządek.

•> Homeostaza to proces dzięki któremu możliwe jest utrzymanie stanu równowagi pomimo zakłóceń których źródłami są zmiany wew. i zew.