Pojecie wyceny k rachunkowości
Jedną z zasadniczych części polityki rachunkowości w jednostce budżetowej jest dokumentacja przyjętych metod i zasad wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego. Proces wyceny polega na przyporządkowaniu poszczególnym obiektom lub zdarzeniom powiązanym z przedsiębiorstwem wielkości pieniężnych W odniesieniu do bilansu wycena sprowadza się więc do przypisywania wielkości pieniężnych poszczególnym aktywom i zobowiązaniom. Znajomość zasad wyceny pozycji bilansowych jest kluczowa dla prawidłowej analizy sprawozdań finansowych. Zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego regulują postanowienia rozdziału 4 ustawy o rachunkowości (arL 28 do 44).
Męt_Qdy_vy_ęęm_ VN -rą C h u n k owo śę j
Metody stosowane do określania wartości składników majątku i kapitałów:
1. ceny (kosztu) historycznej (taki, który faktycznie wystąpił w danej jednostce) -opiera się na tym, że aktywa i pasywa jednostki wycenia się albo po cenach aktualnych w momencie ich nabywania albo po faktycznie poniesionych kosztach na wytworzenie danego składnika, nie clironi realnej wartości majątku przed inflacją;
2. ceny (kosztu) odtworzenia - zakłada wycenę składników majątku po cenach aktualnych, cenach nabycia albo po aktualnych kosztach wytworzenia;
3. ceny (kosztu) realizacji - do wyceny aktywów stosuje się aktualne ceny ich sprzedaży netto ale przy założeniu normalnego trybu przeprowadzania takiej sprzedaży;
4. ceny (kosztu) bieżącego (dotyczy przyszłych wartości) - aktywa wykazuje się w wysokości aktualnej wartości przyszłych wpływów netto z ich sprzedaży dokonanej w normalnym trybie, koszty i zobowiązania będą wycenione w wysokości zdyskontowanej wartości przyszłych wydatków przy założeniu normalnego trybu.