Także zbiory ziemniaków są w ostatnim okresie średnio o połowę mniejsze niż w latach 70, kiedy dochodziły do 50 min ton. Zmniejszyła się powierzchnia uprawy ziemniaków w rejonach charakteryzujących się dotychczas najwyższym ich udziałem w strukturze zasiewów (centralnej i południowo-wschodniej Polsce).
W minionym roku w trzech województwach (małopolskim, podkarpackim i świętokrzyskim) udział ziemniaków w strukturze zasiewów ogółem przekraczał 10% i wynosił odpowiednio: 13,5, 14,2 i 11,3%. Z kolei w zachodniej i północno-zachodniej Polsce, gdzie ich udział w strukturze zasiewów jest bardzo niski (3-4%), w 2004 roku wystąpił nawet wzrost powierzchni uprawianych ziemniaków. Wyższe ceny oraz większe możliwości zbytu ziemniaków jadalnych w laajach sąsiadujących były głównymi czynnikami wzrostu areału ich uprawy w tym rejonie.
Mapka 2
Udział ziemniaków w strukturze zasiewów w 2004 r.
Uprawa ziemniaków jest więc w Polsce niezmiernie rozproszona, co jest jedną z przyczyn braku postępów w plonowaniu. Drobni producenci nie są zainteresowani odnową materiału sadzeniakowego, a ze względu na znikomy udział produkcji towarowej ziemniaków umiarkowane jest też zainteresowanie wysokością ich plonów i zbiorów. W 2004 r. plony ziemniaków wyniosły 196 dt/ha i były o 17 dt/ha wyższe od plonów w 2003 r.
2