8402

Prowadzenie wymiany przy wspólnym stosunku cen pozwala na osiąganie korzyści przez obydwu partnerów. Np. są dwa kraje. Kraj A jest eksporterem ropy naftowej, zaś kraj B jest producentem żywności i importerem ropy naftowej. Korzyści z handlu odnoszą obie strony Kraj A może ulokować za granicą nadwyżki ropy naftowej i uzyskać określone dochody. Natomiast kraj B może zakupić ten surowiec po niższych cenach w porównaniu z kosztami pozyskania ropy z własnych złóż. Dzięki temu ceny ropy naftowej i żywności po podjęciu wymiany ustalają się pomiędzy wysokimi cenami ropy i żywności w kraju B i niskimi cenami tych produktów w kraju A.

4)    Jak przewaga komparatywna wpływa na kierunki wymiany towarowej?

Przewaga komparatywna, czyli wysokie wyposażenie w unikalne zasoby lub środki trwałe i technologie, ma duże znaczenie dla rozwoju wymiany międzynarodowej. Np. Arabia Saudyjska posiada duże zasoby ropy naftowej, a USA ma duże możliwości produkcji i eksportu żywności. Korzyści z handlu polegają na możliwości eksportu ropy naftowej i zwiększeniu produkcji tego surowca, co powoduje wzrost dochodu u eksportera. Ceny żywności na skutek popytu zagranicy (Arabii) zwiększają się, zaś ceny ropy w USA zmniejszają się na skutek możliwości importu ropy.

Oba kraje odnoszą korzyści polegające na :

•    Możliwości zwiększenia produkcji dla eksportu , co pozwala na zwiększenie dochodu u każdego z nich, a w rezultacie konsumpcji przy korzystniejszych cenach dla każdego kraju,

•    Lepszym dostosowaniu struktury konsumpcji do popytu konsumentów w każdym kraju uczestniczącym w wymianie.

Na kierunek wymiany towarowej mogą mieć również wpływ gusta konsumentów.

5)    Omów podstawowe cechy modelu ricardiańskiego.

a)    W ricardiańskim modelu handlu o kierunkach wymiany decyduje poziom stosowanej techniki. Miernikiem poziomu stosowanej techniki produkcji jest wydajność pracy. Im mniejsze zużycie pracy (mierzonej w godz. na jednostkę produktu), tym wyższy jest poziom techniki.

b)    Możliwości podażowe w modelu ricardiańskim zależą od stosunku (relacji) jednostkowych nakładów pracy niezbędnych do wyprodukowania jednostki produktu.

c)    O kierunku produkcji decydują tu różnice w kosztach zależne od jednostkowych pracochłonności.

6)    Co to jest model z niemobilnymi czynnikami produkcji?

Czynniki produkcji w tym modelu są ściśle związane z daną dziedziną wytwórczości. Jest on bliższy rzeczywistości. Do produkcji żywności. W praktyce np. czynniki produkcji z fabiyki samochodów są praktycznie nieprzenoszalne. Powoduje to prostokątny kształt krzywej transformacji (możliwości produkcyjnych).

7)    Jak kształtują się relatywne ceny i struktura wymiany w modelu z niemobilnymi czynnikami produkcji?

Np. są dwa podmioty gospodarcze: kraj i zagranica. Kraj posiada większy sektor odzieżowy i duże zatrudnienie w tym sektorze. Zagranica zaś dysponuje większym sektorem żywnościowym.

Przed podjęciem wymiany:

•    w kraju relatywne ceny odzieży/żywności są niskie (bo jest duża podaż pracy w sektorze

odzieżowym)-

•    Za granicą jest odwrotnie. Ceny są wysokie(duża podaż pracy w sektorze żywnościowymi.

Po podjęciu wymiany: relatywne ceny tych produktów wzrosną w kraju, zaś za granicą obniżą się. Kraj będzie eksportował odzież a zagranica żywność.

PODSUMOWANIE:

2