2.1. Ferdinand Ebner (1882-1931)
Ebner urodzi! się 31.01.1882 w Wiener Neustadt w Austrii. By! wiejskim nauczycielem, rozwijał myśl dialogiczną od 1912 roku, w oparciu o wiarę katolicką. Ebner nigdy nie pracował na Uniwersytecie, jego teksty miały charakter aforyzmów i powstawały niezależnie od prac Rosenzweiga czy Bubera. W 1921 roku wydana została jego książka Das Wort und die gelstlgen Realitaten (Słowo i realności duchowe. Fragmenty pneumatologlczne), które w polskim przekładzie można odnaleźć w antologii tekstów z zakresu filozofii dialogu, zebranych przez Bogdana Barana, a także w tekstach filozoficznych Twarz Innego, wydanych przez Krakowski PAT w 1985. Ebner zmarł 17.10.1931 roku w Gablitz. W swojej twórczości akcentował znaczenie mowy oraz mowę w życiu duchowym człowieka. Życie duchowe jest dla niego tym, co wyróżnia człowieka wśród istot żyjących.
2.2. Franz Rosenzweig (1886-1929)
Rosenzweig urodził się 25.12.1886 roku, w Kassel, w Niemczech, w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, która kultywowała tradycje judaistyczne, lecz w sposób bardzo powierzchowny. Początkowo studiował medycynę, później dopiero historię i filozofię. W 1912 roku obronił doktorat u profesora Friedricha Melneckego, który wydał w 1920 roku pod tytułem Hegel i państwo. Podczas studiów jego zainteresowania kierowały się w stronę religll. Ostatnie dwa lata pierwszej wojny światowej spędza na froncie bałkańskim jako żołnierz, gdzie zaczyna pisać Gwiazdę Zbawienia, którą opublikował w 1921 roku. Wspólnie z Martinem Buberem pracował nad tłumaczeniem Biblii na język niemiecki. Pomimo choroby, która powoduje paraliż i utratę mowy, dzięki pomocy żony, pisze artykuły aż do śmierci 10.12. 1929 roku.
Rosenzweig był przeciwnikiem filozofowania, które sprowadzało się do wyjaśniania „różnorodności poprzez sprowadzanie jej do jedności"1. Przywoływał biblijny obrazy Boga, który nawiązuje dialog z człowiekiem. Analizując postawę Adama i Abrahama wskazuje na zmiany, jakie zachodzą w człowieku w związku z jego aktywno - pasywnym udziałem w dialogu. Dla Rosenzweiga to właśnie mowa staje się podstawą myślenia dialogicznego, gdyż posiada ona cechy, które są przeciwstawne myśleniu abstrakcyjnemu.
2.3. Martin Buber (1889-1965)
Buber urodził się 8.02.1878 roku w Wiedniu, zmarł 13.06.1965 w Jerozolimie. Był wychowywany przez swoich dziadków we Lwowie. Pierwsze artykuły pisał do Przeglądu Tygodniowego po polsku. Studiował filozofię we Wiedniu, w Berlinie, w Zurychu, w Monachium i w Lipsku. Poznał Wilhelma Dilthey'a, przedstawiciela tzw. filozofii życia, który wywarł duży wpływ na jego rozwój filozoficzny. Buber uczestniczył także w ruchu syjonistycznym, jednak nie 'J. A. Kłoczowski, Filozofia dialogu. Poznań 2005, s. 57.