9795

jednolitych dla całego państwa projektów prawa cywilnego i karnego i innych, zleconych przez Sejm. Powołana 44 osobowa komisja pod przewodnictwem profesora procedury cywilnej U J. Franciszka Ksawerego Fiericha. Prace prowadzono początkowo w wyspecjalizowanych sekcjach i licznych podkomisjach, gdzie zasiadali profesorowie prawa i praktycy, wywodzący się z wszystkich zaborów. Projekty miały charakter autorski W pracach nad kodyfikacją prawa cywilnego pracowali: część ogólna zobowiązań- Ernest Till, kodeks zobowiązań- Roman Longchamps de Berier i Ludwik Domański

6.    SEKCJA PRAWA KARNEGO KOMISJI KODYFIKACYJNEJ II RP W pracach nad kodyfikacją praw'a karnego prym wiedli Juliusz Makarewicz i Wacław Makowski Sekretarzem generalnym byt Stanisław Emil Rappaport Członkami, sekcji karnej Komisji Kodyfikacyjnej byli m in. Ettinger, Krzymuski, Miklaszewski, Prędzyński, Rymowicz i inni. Poza stałymi członkami Komisji w pracach kodyfikacyjnych brało udział wielu znakomitych prawników, specjalistów innych dziedzin nauki (psychiatrzy, socjolodzy).

7.    ŹRÓDŁA PRAWA KARNEGO MATERIALNEGO II RP Po 1918r utrzymano moc obowiązującą kodeksów państw zaborczychTak więc na ziemiach polskich byłego żabom austriackiego obowiązywały kodeks karny austriacki z 1852r, zmieniany i uzupełniany ustawami dodatkowymi, na ziemiach byłego zaboru pruskiego obowiązywał kodeks karny Rzeszy Niemieckiej z 187 lr, na ziemiach byłego zabont rosyjskiego i Kresach Wschodnich obowiązywał kodeks kamy rosyjski z 1903r zmieniony przez przepisy przechodnie z 1917r i późniejsze ustawy szczegółowa. Wreszcie na ziemiach Spiszą i Orawy obowiązywało przejściow o prawo

węgielskie(ustawa karna z 1878r i prawo o wykroczeniach z I879r).

8.    ŹRÓDŁA PROCEDURY KARNEJ II RP Poodzyskaniu mepodleglości postępowanie kanie regulowane było ustawami zaborczymi: rosyjską o postępowaniu karnym z 1864r ze zmianami z czasów wojny przez władze okupacyjne niemieckie i austriacko- węgierskie, ogólnoniemieckim kodeksem postępowania kaniego z 1877r oraz austriacką procedurą kamą tzw. glaserowską z I873r W pierwszych latach II -rzeczpospolitej wydano szereg aktów prawnych z zakresu ustroju sądów i postępowania sądowego.

9.    ZASADY POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO Z 1932R Kodeks kamy z 1932r wyróżnia trzy ogólne zasady: 1) subiektywizm- w kodeksie przejawia się tym, że odpowiedzialność kama została w nim ukształtowana wyłącznie od strony subiektywnego stosunku sprawy do czynu i ściśle uzależniona od jego poczytalności i swobody kierowania swoim postępowaniem i wolą; 2) humanitaryzm- zasada ta wywodziła się z tradycji ideologii szkoły humanitarnej XVIII w i wyrażała się w przyjęciu przez KK, rozwiązań mających na względzie uczynienie represji kaniej jak najbardziej Judzką”, stosowanie jej tylko w granicach i środkami niezbędnymi dla uzyskania przewidywanych celów kary I tak kara śmierci uznana została za środek wyjątkowy i przewidziana tylko w 5 przypadkach Kodeks przyjął też na podstawie zasady humanitaryzmu instytucje: nadzwyczajnego złagodzenia kary, warunkowego zawieszenia wykonania kary, rehabilitacji ustawowej i sędziowskiej, zatar cia skazania 3) środki zabezpieczające - jako sposób