■jedna awaryjna umieszczona w górnej części wyrobiska.
Komory te są najczęściej wykonane w kształcie walca o średnicy powyżej 1,8 m i są wyposażone z dwóch stron w mocne, hermetycznie zamykane drzwi. Drzwi mogą się otwierać tylko w jedną stronę, w kierunku zwiększonego ciśnienia, a więc drzwi od strony komory roboczej w jej stronę, a drzwi od strony normalnego ciśnienia do wnętrza śluzy. Zasada ta wyklucza możliwość otwarcia drzwi w razie nie wyrównania ciśnienia w sąsiednich komorach. Śluzę w kierunku komory roboczej można otworzyć wówczas, gdy w obydwu komorach jest wyrównane podwyższone ciśnienie i odwrotnie drzwi w stronę normalnego ciśnienia można będzie otworzyć pod ciśnieniem obniżonym do atmosferycznego. Śluzy w dolnej części muszą być przystosowane do dwóch reżimów śluzowania;
• przyspieszonego przeznaczonego do śluzowania materiałów i urobku,
• powolnego ściśle sterowanego śluzowania ludzi
Pojemność śluz zależy od potrzeb transportu i liczebności śluzowanej jednocześnie załogi. Przyjmuje się, że nakażdego człowieka powinno przypadać co najmniej 0,75 m3 przestrzeni w komorze śluzowej. Śluza bezpieczeństwa umieszczona w górnej części wyrobiska jest przystosowana do ewakuacji całej załogi roboczej w razie awarii, spadku ciśnienia i gwałtownego dopływu wody do komory roboczej. Drzwi śluzy bezpieczeństwa pozostają otwarte od strony komory roboczej, a jej wyposażenie jest przystosowane, gotowe do natychmiastowej ewakuacji ludzi. Można w niej przechowywać najwyżej instrumenty pomiarowe.
Najczęściej przystosowanie tarczy do pracy pod sprężonym powietrzem jest zabiegiem profilaktycznym wówczas, gdy tarcza zbliża się do trudnego do rozpoznania zagrożenia wodnego, np pod dno rzeki czy innego zbiornika wodnego.