100033

zewnętrznymi warunkami klimatycznymi może być system wentylacyjny metra. W systemie tym wykoizystuje się zróżnicowane warunki termiczne w różnych porach roku w celu ustabilizowania temperatury powietrza na stacjach metra. Wtłaczane w okresie letnim powietrze bezpośrednio do pomieszczeń stacji powoduje jej oclilodzenie. Zanieczyszczone powietrze wydala się szybami rozmieszczonymi na szlaku. W zimie nawiew świeżego powietrza odbywa się przez szyby na szlaku, a wyciąg na stacjach, dzięki czemu do pomieszczeń stacji dociera ogrzane powietrze utrzymujące wysoką temperaturę (rys. 4.12).

Podstawową zaletą wentylacji podłużnej są małe koszty inwestycyjne i eksploatacyjne. Ma ona jednak kilka wad, które zmniejszają jej efektywność. Mimo dużego przekroju poprzecznego tunelu, minimalizacji oporów przepływu powietrza i stosowania wentylatorów przyspieszających jego mcii, odprowadzenie zanieczyszczeń może się okazać niedostateczne, zwłaszcza w długich tunelach. Czynnikiem istotnie limitującym sprawność wymiany powietrza jest ograniczenie prędkości jego przepływu do 3,5 m/s, aby nie wystąpiło wspomniane już zjawisko przeciągów. Pojazd przy tym systemie wentylacji ponisza się wraz z otaczającym go powietrzem zanieczyszczonym, w otoczeniu wydzielonych spalin. Świeże powietrze występuje nierównomiernie - intensywnie w rejonie nawiewu, a brak jego w rejonie wywiewu. W razie pożaru nie ma możliwości jego zlokalizowania. Ogień łatwo rozprzestrzenia się wzdłuż budowli podziemnej na inne pojazdy lub urządzenia, tworząc globalne zagrożenie pożarowe. W przypadku ruchu dwukierunkowego, wentylacja podłużna ulega znacznemu zakłóceniu, przez co jeszcze bardziej zmniejsza sięjej skuteczność.

Rys. 4.11. Schemat wentylacji podłużnej: I - strefa nadciśnienia, II - strefo podciśnienia, 1 - wentylatory tłoczące, 2 - wentylatory ssące, 3 - pociąg, 4 - przesłony wlotów tunelu