100062

Najbardziej rozpowszechnioną metodą takiego zliczania cykli jest metoda ..zbiornikowa"

W metodzie tej do zliczenia cykli obciążeń bierze się reprezentatywny, powtarzalny przedział zmienności oszacowanej (lub pomierzonej) histoni naprężenia Przyjęty do analizy przedział musi powtaizać się w dłuższym okresie, a wyznacza się go między największymi wartościami naprężeń Wykres zmienności naprężeń w takim pizedziale traktuje się jak ściany zbiornika wypełnionego wodą Procedura zliczania cykli polega na znajdowaiuu najniżej położonego punktu wykresu i wyobrażeniu sobie, że otwiera się tam korek i spuszcza wodę (rys 10 3). Spuszczenie wody z najniższego punktu (pkt 4 na rys 10.3) odpowiada zliczeniu jednego pełnego cyklu obciążenia o zakresie Aa. W podobny sposób w kolejnych krokach „opróżnia się" wodę z pozostałych fragmentów zbiornika, w których jeszcze pozostała, znajdując za każdym razem uajiużej położony punkt wykresu Pozwala to na zliczeiue kolejnych zakresów zmienności obciążenia Aa* liczonych jako różnica pomiędzy obecnym poziomem spuszczanej wody a poziomem otwieranego „korka” Liczba cykli obciążeń ni odpowiadająca danemu zakresowi zmienności Aa,jest liczbą „wyciągnięć korka* Procedurę tę powtarza się aż do całkowitego „opróżnienia" zbiornika

Najwaźiucjszą zasadą opisanej procedury jest opróżnianie i zliczanie w pierwszej kolejności zbiorników, w których występuje największa wysokość słupa wody, czyli największy zakres

Rys. 10.3. Metoda „zbiornikowa" zliczania cykli naprężeń widma niejednorodnego

W przypadku naprężeń stycznych: V - silą poprzeczna (działająca w rozpatrywanej płaszczyźnie ścinania). S • moment statyczny przekroju ponad punktem. w którym rozpatrywane są naprężenia. I - moment bezwładności, t - gnibość rozpatrywanej ścianki. Naprężenia wyznacza się dla obciążeń częstych oddzialywaiua zmiennego o wartości cłiarakterystycznej