1. Pojęcie zobowiązań.
Zobowiązanie (obligatio) jest to stosunek prawny między dwiema stronami, z których jedna jest wierzycielem (creditor). a druga dłużnikiem (dębi tor). Węzeł obligacyjny istniał tylko pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem Polegał on na uprawniaiiu wierzyciela do żadania od dłużnika, ażeby spełnił na ieao rzecz obowiązek polegający na Jare, facere lub prae.siarę - czyli spełnieniu świadczenia. Wierzycielowi przysługiwała wierzytelność - nomen. creJiium; a na dłużniku ciążył dług - debitum.
W Instytucjach Justyniana „zobowiązanie jest węzłem prawnym, który zmusza nas do świadczenia pewnej rzeczy według praw naszego państwa”. Natomiast Paulus uważa, że „istota zobowiązania nie polega na tym, ażeby jakąś rzecz albo służebność uczynić naszą, ale na tym, ażeby zmusić kogoś do dania nam czegoś albo do czynienia, albo do świadczona”.
Zobowiązanie o opierało się na zasadzie równości stron, w tym sensie, że nie daje ono władzy wierzycielowi nad dłużnikiem (odwrotnie niż np. przy /xitria potestas).
W prawie klasycznym zobowiązania zaliczano do res incorporales, podlegających obrotowi gospodarczemu.