Józef Piłsudski postanowił przejąć władzę za względu na chwiejną sytuację polityczną, złą sytuację gospodarczą, zmiany rządów, dominację parlamentu i jego konflikt z prawicą (Romanem Dmowskim). 12 maja 1926 roku Piłsudski wraz z podporządkowanymi mu oddziałami ruszył na Warszawę. Prezydent Wojciechowski na moście Poniatowskiego chciał go powstrzymać, ale nie doszło do porozumienia. Walki w stolicy trwały trzy dni. Zamachowcy opanowali najważniejsze punkty stolicy. 14 maja rząd i prezydent wycofali się do Wilanowa. Zgromadzenie Narodowe w wyborach na prezydenta ogłosiło Józefa Piłsudskiego, który zrezygnował z urzędu i podał własnego kandydata Ignacego Mościckiego. Piłsudski nie rozwiązał parlamentu. Sejm uchwalił rządową propozycję nowelizacji konstytucji, wprowadzając prawo prezydenta do rozwiązywania Sejmu i Senatu i wydawania dekretów z mocą ustaw; ograniczono kompetencje Sejmu. Mościcki mianował Piłsudkiego Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych. Sam Józef stanął na czele rządu, jako premier.
Sanacja- grupa rządząca w Polsce i system rządów po 1926r, uzdrowienie sytuacji politycznej i gospodarczej kraju 1928- Powstaje Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem.
1930- Powstaje Centro-lew (partie centralno- lewicowe). Władza zamyka przywódców owych partii w twierdzy w Brześciu. W 1931r.- proces brzeski.
Piłsudski jest dyktatorem, ale bardzo dziwnym. To on "pociąga za sznurki", mimo jego niewysokiego stanowiska. Nie znosił on osobistej ochrony.