102830

Jerozolimskiego, dlatego rycerstwo całej Europy musiało jeszcze kilkakrotnie organizować wyprawy na Wschód. Chrześcijanom nie udało się jednak powstrzymać tureckiej potęgi, w 1291 padła ostatnia dirześcijańska twierdza w Akce. łacinnicy stracili ostamie posiadłości w Palestynie.

Społeczeństwo średniowieczne. Nie było jednolite. Dzieliło się na stany: Rycerstwo - stan trudniący się shiżba wojskową. Rycerze otrzymywali od suwerena ziemię w zamian za hołd lenny. Duchowieństwo. Mieszczaństwo - obywatele miast podlegający prawu miejskiemu. Chłopstwo - najniższa warstwa w feudalnej piramidzie średniowiecznej Europy zachodniej. Otrzymywał przydział ziemi, który z trudem lub nie wystarczał na utrzymanie. Był zobowiązany do przymusowej i bezpłatnej pracy na roli swego pana.

Chrześcijaństwo średniowieczne i herezje.

Arianizm, nasila się zwłaszcza na przełomie II i DI stulecia. Przedstawiciele nurtu głosili, że Jezus został stworzony przez Boga-Ojca i był czas kiedy nie istniał. Nie jest więc współistotny Ojca Herezje potępił Sobór powszechny w Nicei (325). a potem II sobór konstantynopolski (381). Duże znaczenie arianizm miał w królestwach germatiskiclL Arianizm przyjęli Goci. a oiu podczas wędrówek ludów przenieśli arianizm do południowej Galii i Hiszpanii jak rówiueż do Afryki północnej.

Katarzy. Pojawiają się wyraźnie około lat 40-tych XII. Określają się jako dobrzy chrześcijanie. Przyjmowali istnieme dwóch pierwiastków dobrego i złego a więc ducha i materii. Dobry duch Bóg stworzył świat duchowy a zły świat widzialny, materialny. Katarzy nie uznawali katolickich sakramentów i nabożeństw, tue uznawali kapłaństwa.

Waldensi. XII w. Potępieni w 1184 r. na synodzie w Weronie zostali ekskomunikowani. Wówczas znaleźli się pod wpływem katarów, odrzucili nauczycielski urząd Kościoła, hierarchię, odrzucili kult relikwii, świętych, odpustów, karę śmierci. Surowa moralność przysporzyła im wielu zwolenników. Głównie rozpowszechnili się w Lombardii.

Joadiinud. XII/XIIIw. głosili podział dziejów ludzkości na trzy epoki; Boga Ojca, Syna Bożego i Ducha Świętego. Ta trzecia epoka miała dopiero nadejść a wtedy zniknie obecny Kościół i jego zepsucie a zapanuje Kościół duchowy. Potępieni na soborze laterańskim IV. Joachimitów tępiła inkwizycja.

Spirytuałowie. Radykalny ruch franciszkanów, głoszących całkowite ubóstwo na wzór Girystusa i jego Apostołów zapoczątkowany przy końcu XIII w., gdy papieżem był członek spirytuałów Celestyn V. Potępił ich papież Bonifacy VIII. Papież Jan XXII w bulli Cum inter noniuńlos (1323) uznał wypowiedz, że Chrystus i Apostołowie niczego nie posiadali na własność za herezję. Podział franciszkanów na obserwantów i konwentualnych usankcjonowano dopiero w 1373 roku przy zezwoleniu papieża Grzegorza XI.

Biczownicy. Epidemia z lat 1348-51 spowodowała śmierć jednej trzeciej mieszkańców Europy. Pojawiły się wówczas pochody zakapturzonych biczowników. Papież Klemens VI wydał w 1349 roku zakaz przynależności do biczowników.

I.ołlardzi. Wiklf (1330-84) teolog i filozof, profesor (Mordu dostrzegł objawy zła w Kościele. Twierdził. że władza papieży wywodzi się od rzymskich cesarzy. Kwestionował kapłaństwo, uznawał zbawieiue przez uczynki Żądał odprawiaiua nabożeństw w języku angielskim i rozpowszechnienia wśród wiernych czytania Biblii. Krytykował transsubstancjację. Naukę potępiano ostatni raz na synodzie londyńskim i soborze w Konstancji 1414 roku.

Husyci. Naukę Wiklefa propagował też prof. Uniwersytetu w Pradze Jan Hus (1369-1415). Nie podzielał wprawdzie najbardziej radykalnych twierdzeń Wiklefa. Hus wypowiadał się iż jedyna głową Kościoła jest Chrystus me potrzeba więc papieża. Kościół jest wspólnotą tych, którzy przeznaczeiu są do zbawieiua. Propagował nabożeństwa w języku czeskim oraz komunię pod dwoma postaciami. Z przyczyn politycznych spalony za herezję w Konstancji.